Listy zza grobu

Name: Listy zza grobu
Rating: 7.47 (142 reviews)
ISBN: 9788382801279

Remigiusz Mróz

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 142 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.5 /10

Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 142 ocen kanapowiczów

Opis

Największe tajemnice drzemią w małych miasteczkach.

Dwadzieścia lat po śmierci ojca Kaja Burzyńska wciąż otrzymuje od niego wiadomości. Zadbał o to, przygotowując je zawczasu i zlecając coroczną wysyłkę tego samego, pozornie przypadkowego dnia. Po czasie Kaja traktuje to już jedynie jako zwyczajną tradycję – aż do momentu, gdy w listach zaczyna dostrzegać drugie dno…

Tymczasem do miasteczka po dwudziestu dwóch latach wraca Seweryn Zaorski. Patomorfolog i samotny ojciec dwójki dzieci kupuje zrujnowany dom rodzinny Kai i rozpoczyna remont. W zniszczonym garażu odnajduje zamurowaną skrytkę z materiałami, które rzucają nowe światło na sprawę sprzed dwóch dekad…

Data wydania: 2023-06-30

ISBN: 978-83-8280-127-9, 9788382801279

Wydawnictwo: Filia

Cykl: Seweryn Zaorski, tom 1

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 464

dodana przez: Vernau

Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Remigiusz Mróz

Urodzony 15 stycznia 1987 roku w Polsce (Opole)

Autor jest znanym literatem, aktywnym biegaczem i znawcą prawa konstytucyjnego. Jak sam o sobie pisze, jego modus operandi charakteryzuje się wyjątkowym połączeniem pracoholizmu, pasji do pisania oraz aktywnego stylu życia. Absolwent I Liceum Ogóln...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Remigiusz Mróz

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Tajemnica korespondencji

28.06.2022

Mrozologia to zdecydowanie nie moja specjalność. Dotychczas, z całego ogromnego dorobku pisarza, przeczytałam „Wybaczam ci” i obejrzałam dostępne sezony Chyłki. Przyznacie, że to nie stawia mnie w pozycji znawców twórczości Mroza. Do cyklu o Sewerynie Zaorskim zostałam nijako przymuszona podprogowymi polecajkami i sprytnie zakamuflowanymi reklamam... Recenzja książki Listy zza grobu

@landrynkowa × 11

To nie przełom

17.01.2021

Nie wiem, nie wiem naprawdę dlaczego ubzdurałem sobie, że ta powieść ma być jakimś nowym otwarciem w twórczości Najpłodniejszego, jakimś przełomem, początkiem nowego rozdziału w jego karierze. Nie wiem, może dlatego, że tak szumnie zapowiadał że to „początek zupełnie nowej serii”, może poprzez wydarzenia z życia prywatnego autora, które mogły mieć... Recenzja książki Listy zza grobu

@Bartlox × 8

Oczami biologa :)

28.01.2020

Dziś czas na wpis o kolejnej nowości, która wzbudziła niemałe zainteresowanie moli książkowych już od momentu samej zapowiedzi. Początkowo bałam się sięgać po ten tytuł, kiedy nasz Autor wspomniał, że będzie tam wątek obyczajowy. Martwiłam się, że nie odnajdę nic ciekawego. "Trupów będzie pod dostatkiem", jak mnie uspokoił. Oto nadchodzi nowa seri... Recenzja książki Listy zza grobu

@Skazananaksiazki × 4

Gdy przeszłość dopada Cię, nie jesteś w stanie się powstrzymać...

21.07.2022

Seweryn Zaorski wraca po ponad dwudziestu latach do Żeromic. Kupuje stary rodzinny dom Kai Burzyńskiej, przy którym w szopie spłonął jej ojciec, a ona sama nie chce w ogóle wchodzić na teren posesji, Formalności załatwiał więc jej mąż, Ozzy obecny burmistrz miasta. Za czasów szkolnych przyjaźnił się z Sewerynem, do tego stopnia, że ubierali się je... Recenzja książki Listy zza grobu

@MoniqMoniq × 4

Zobacz wszystkie (17) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Logana

2022-06-23

7 /10

Przeczytane

Serię zaczęłam od czwartego tomu, więc teraz uzupełniam deficyty wiedzy o losach bohaterów.

Już od wielu lat każdego roku, w tym samym dniu Burza otrzymuje list od zmarłego ojca. Są one niczym wiadomości z zaświatów, ale okazuje się, że naprowadzają na ślad zagadki z przeszłości.
Seweryn Zaorski właśnie wrócił do Żeromic wraz z dwoma córkami, Adą i Lidką. Remontując kupiony dom, który należał do rodziny Burzyńskich, trafia na zamurowaną skrytkę z tropami prowadzącymi do sprawy sprzed lat.

Autorowi, jak mało któremu, udaje się wciągnąć mnie w serpentynę zagadek i prywatnych rozterek bohaterów. Ci w moim odczuciu są realnie nakreśleni, nikt nie jest kryształowy lub zepsuty do szpiku kości.
Relacja Kai i Seweryna... Niewłaściwa? Niegodna? - po prostu ludzka.
Pisarz nie obarcza fabuły zbędnymi opisami, a mimo to świetnie oddaje małomiasteczkową atmosferę.
Atutem, który nadaje historii kolorytu jest kreacja "małych diablic", czyli córek Zaorskiego. Ich pytania wprawiają ojca w konsternację, a u mnie wywołują niewymuszony uśmiech.
Fabuła zawierała też momenty mocno naciągnięte, ujmujące jej realność. Przykładowo, bardziej wiarygodna byłaby sytuacja w lesie pod Delawą, gdyby autor nie odebrał bohaterce broni.

Lubię historie z licznymi twistami w fabule, które wychodzą spod ręki autora. Lubię zawiłe intrygi i zagadki, które tworzy oraz sposób ich przekazania.

× 25 | link |

@Mackowy

2021-09-23

6 /10

Przeczytane audiobook

Typowy Mróz, chociaż przyznaję, że pierwsza część zaskakująco dobra - wciąga, obiecuje fajną sensacyjną intrygę, obyczajowo też jest spoko. Potem niestety już równia pochyła - slalom gigant w dół fabularno - obyczajowego zbocza, aż do siermiężnej, wymęczonej mety - cóż - dawno przestałem wierzyć, że zakończenie powieści najpłodniejszego sprawi, że rozdziawię paszczękę i zrobię "wow" i chociaż pod tym względem autor nie zawodzi. Za co szósta gwiazdka? Za interpretację Marcina Dorocińskiego.

× 21 | Komentarze (1) | link |

@Eli1605

2021-08-11

4 /10

Przeczytane Polscy autorzy 2021 2021

Generalnie lubię czytać książki Remigiusza Mroza ale ta chyba nawet nie leżała obok Chyłki i Zordona. Daleko jej do tego cyklu. Pomysł na fabułę może i niezły ale książka mnie nie porwała. Niestety nie polubiłam także głównego bohatera, Seweryna Zaorskiego. Długie wprowadzenie i właściwie miałka akcja, mało napięcia. I więcej obyczajówki niż kryminału. Może lepiej dla autora byłoby gdyby zamiast na ilość stawiał na jakość. Tu mi jej zabrakło. Nie skreślam autora, ponieważ czytałam i dużo lepsze jego pozycje. Gdy jakaś wpadnie w moje ręce to pewnikiem przeczytam.

× 19 | link |

@Zuell_Zuell

2019-11-11

3 /10

Przeczytane Kryminał, sensacja, thriller --- polska

No słabiutkie bardzo. Po przegadanym, choć dość intrygującym początku akcja poszła w wydarzenia irracjonalne, pozbawione jakiegokolwiek zdrowego rozsądku, ruszyła lawina scen irytująco niekonsekwentnych i nielogicznych. Mam na myśli tak wątek kryminalny, jak i romansowy. Fabuła wyjęta z głowy gimnazjalisty z wybujałą fantazją, który to (gimnazjalista) wyobrażenie o życiu w świecie dorosłych pobrał z animowanych superprodukcji Pixara typu "Iniemamocni" albo filmów o Bondzie (yyy... Jamesie Bondzie). Chciałabym chociaż powtórzyć za @Beatą, że zakończenie to "finta w stylu Mroza, zaskakujące, przewrotne", ale nie dam rady. Przede wszystkim infantylne w swoim absurdzie — jak całość.
Gwiazdka dodatkowa za Seweryna i jego sarkastyczny dowcip. Naprawdę rozśmieszył mnie parę razy...
Wyrazy podziwu dla @Bartloxa za wnikliwą analizę. ;) Zgadzam się w caałej rozciągłości!

× 5 | link |

@MoniqMoniq

2022-07-20

7 /10

Przeczytane Warto przyjrzeć się bliżej

Mroczne sekrety małych miasteczek, z romansem w tle, ciekawa historia.
Przeczytałam już dwie książki o Sewerynie i Burzy, kolejna już czeka! Nie mogę się doczekać co będzie z nimi dalej...

× 4 | link |

@eR_

2019-12-19

4 /10

Przeczytane Współpraca

Remigiusza Mroza nie trzeba nikomu przedstawiać. Młody pisarz, który uparł się że w ilości wydanych książek pobije Barbarę Cartland, chociaż pisze trochę inaczej… Mróz znany jest przede wszystkim z Chyłki i nieszczęsnej Kasacji, która to powieść wywołała u mnie niestrawność. Ale są i lepsze dzieła, że wspomnę tylko o cyklu „Parabellum”, czy nie związany z żadnym cyklem tytuł „Świt który nie nadejdzie”. Ostatnio trafiłem na nowość noszącą tytuł „Listy zza grobu”.

O książce możemy dowiedzieć się że:
Ojciec Kai Burzyńskiej nie żyje już od dwóch dekad. Jednak kobieta raz w roku otrzymuje od niego wiadomości. Mężczyzna przygotował je przed śmiercią i zadbał o to, żeby jego córka dostawała je corocznie zawsze tego samego dnia.
Przez wiele lat Kaja przyzwyczaiła się do tego, że dostaje wiadomości od nieżyjącego ojca. Wszystko się zmienia, kiedy w tych listach zaczyna dostrzegać coś jeszcze - ukryte przesłanie.
Seweryn Zaorski po ponad dwudziestu latach wraca do miasteczka, z którego kiedyś wyjechał. Samotnie wychowuje dwoje dzieci i postanawia kupić niszczejący dom Kai. Kiedy zaczyna remont, w zniszczonym garażu odkrywa tajemniczą, zamurowaną skrytkę. Rzeczy, które w niej znajduje, są powiązane z niewyjaśnioną sprawą sprzed dwóch dekad…

Dla wielbicieli twórczości autora pozycja obowiązkowa. Zwłaszcza, że twórca dwoi się i troi aby przykuć uwagę czytelników. Jak mu to wyszło? Nie mnie oceniać, jednak finalne sceny moim zdaniem pokazują że pisarz zapędził...

» czytaj dalej

× 3 | link |

@mysilicielka

2021-02-04

3 /10

Przeczytane Audiobooki Złe jak Szatan

Męczyłam się z tym audiobookiem rok, bo nie mogłam zdzierżyć. Wydarzenia, których czytelnik wysłuchuje w przeciągu 30 min, można skrócić do jednego zdania. Można z tej książki zrobić podręcznik do lania wody. Tylu facepalmów i załamań rąk też jeszcze przy żadnej innej pozycji do tej pory nie miałam. Większość opisanych zagadek i intryg była dla mnie tak nieprawdopodobna i nielogiczna... Można by podać kilka innych rozwiązań i też by pasowały, ale nie, bohaterowie udzielili akurat takich odpowiedzi, które poprowadziły ich w określonym kierunku.

× 3 | link |

@justyna_

2019-11-21

6 /10

Przeczytane

"Listy zza grobu" to moje drugie spotkanie z prozą Remigiusza Mroza. Na pewno lepsze, niże to pierwsze.

Książka wciąga od samego początku. Fajny pomysł na fabułę, szczególnie wątek listów "wysyłanych" przez zmarłego ojca Burzy, Intrygującą postacią jest Seweryn Zaorski, gdzie czytelnik prawie do samego końca nie wie kim on jest i po której stronie stoi.

Spotkanie udane. Sięgnę po kolejne.

× 3 | Komentarze (1) | link |

@mag-tur

2020-11-10

5 /10

Przeczytane

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza. Koleżanki zaczytują się w jego poweściach dlatego postanowiłam spróbować i jak... Niestety, nie wiem, czy za wiele spodziewałam się po tym pisarzu, czy po prostu akurat ta pozycja nie jest napisana na miarę jego możliwości. Powiem szczerze - zawiodłam się. Fabuła nie jest najgorsza ale taka jakaś słaba...

× 3 | link |

@beata87

2019-11-17

5 /10

Przeczytane

Spodziewałam się czegoś więcej. Początek był zachęcający, potem też nieźle, ale jakoś to wszystko tak gnało bez emocji (moich), a zakończenie... finta w stylu Mroza, zaskakujące, przewrotne. To jednak za mało i za późno...
Niby całość niezła, jednak nie udało mi się wciągnąć w powieść, a zazwyczaj Mróz potrafi mnie zainteresować.

× 3 | link |

@MonikaKrysa

2020-04-15

10 /10

Przeczytane

Zaorski to kolejna postać stworzona przez Mroza która skradła moje serce. Wątek miłosny świetny ale nie narzucajacy się.

× 3 | link |

@Iwona_Nocon

2022-08-08

5 /10

Przeczytane

Nie od dziś wiadomo, że Remigiusz Mróz jest moim ulubionym autorem jeżeli chodzi o polskich twórców. Każda jego książka do tej pory przeze mnie przeczytana, podobała mi się. Niestety w końcu musiał nadejść ten moment, w którym uległo to zmianie.
Ojciec Kai Burzyńskiej umarł 20 lat temu. Od tego momentu kobieta dostaje od niego listy, które z czasem tracą na znaczeniu. Wszystko zmienia się, kiedy do miasta po długiej nieobecności sprowadza się Seweryn Zaorski i w domu rodzinnym Kai podczas remontu odnajduje zamurowaną skrytkę, która rzuca nowe światło na listy zza grobu.
Byłam pozytywnie nakręcona na tę książkę, bo bardzo zaintrygował mnie motyw listów. Przypomniało mi się jak za dzieciaka za pośrednictwem wskazówek i mapy szukałam skarbów. Obudził się we mnie instynkt poszukiwacza, który dość szybko został spacyfikowany nie do końca zrozumiany przeze mnie koncept. Chyba byłam za głupia na zagadki, które pojawiły się w fabule. O liczbach Catalana to ja usłyszałam pierwszy raz w życiu i choćbym chciała się pobawić w detektywa amatora, to nie bardzo by mi się to udało. Dystansując się na chwilę od fabuły, nawet jeżeli historia mi nie siada, to zawsze znajdzie się bohater, którego polubię. W tym przypadku również się to nie sprawdziło, bo zarówno Seweryn jak i Burza nie przypadli mi do gustu. Pomysł na Zaorskiego był słaby, bardzo słaby. Naprawdę nie mógł być zwykłym patomorfologiem z dwójką dzieci? Każdy ma jakąś przeszłość, ale akurat jego niepotrzebnie była tak z...

» czytaj dalej

× 2 | link |

@mrsbookbook

2019-12-02

8 /10

Przeczytane

Kaja Burzyńska - z pozoru twarda policjantka i żona burmistrza, lecz w środku to delikatna kobieta, która targana jest skrajnymi emocjami.

Seweryn Zaorski - z zawodu Patomorfolog. Samotny ojciec dwóch córek, które nie raz doprowadzają go do szału.

Razem rozwiązują zagadkę dyskietek i listów, po drodze trafiając na tajemnicze liczby, znaki pozostawione w książkach i morderstwa. Jednak odnoszę wrażenie, iż zagadka dotyczy Kai i jej ojca to Sewerynowi bardziej zależy na jej rozwiązaniu. Może temu, iż ona nie jest mu obojętna?

Co do naszego głównego bohatera bardzo podobała mi się jego relacja z córkami. Jako samotny ojciec stara się stanąć na wysokości zadania. Nie raz jego dialogi z córkami powodowały, iż nie potrafiłam powstrzymać się od śmiechu.

Ogólnie Seweryn miał taki sposób bycia, by niemalże wszystko obracać w żart. To spowodowało, iż książka była taka lekka, luźna i przyjemna w czytaniu. Jednak trochę czuje niedosyt po zakończeniu. Lecz mam nadzieję, iż jeszcze spotkamy się z Kają i Sewerynem w kontynuacji historii.

Ja książkę miałam okazje słuchać dzięki akcji czytajpl. I jeśli ktoś tak jak ja jeszcze nie czytał żadnej książki Remigiusz Mroza to tę książkę „Listy zza grobu” serdecznie Wam polecam. Oczywiście wszystkim innym, którzy jeszcze nie mieli okazji przeczytania tej historii również 😊.

× 2 | link |

@dreambooks25

2020-08-31

8 /10

Przeczytane

Remigiusz Mróz „Listy zza grobu” ✉

🔪 Kiedyś obejrzałam dwa sezony serialu „Chyłka” powstałego na podstawie książek Pana Mroza. Jakoś nie do końca byłam do całej historii przekonana ( i w sumie nadal nie jestem), także stwierdziłam, że raczej nie sięgnę po żadną powieść Tego autora.

💀 Po „Listy zza grobu” zabrałam się jedynie dlatego, że potrzebowałam jej to zapełnienia jednego z haseł w sierpniowym maratonie czytelniczym… Powiem szczerze, że jest to kolejna perełka po którą udało mi się sięgnąć dzięki inicjatywie jak ta.

💲 Co do samej historii to po prostu w nią wsiąkłam w całości. Kibicowałam głównym bohaterom w rozwiązaniu zagadki. Świetna fabuła powieści, do tego bohaterowie kompletni. Czasami czytając czuje się, że postacie są zmyślone, lecz nie w tym przypadku. Bardzo dobrze dozowane emocje, brak czasu na nudą. Na pewno sięgnę po kolejną część „Głosy z zaświatów” z cyklu o Sewerynie Zaorskim.

× 2 | link |

@_alex_sandra_mama_

2019-10-08

8 /10

Przeczytane

Kaja Burzyńska co roku tego samego dnia otrzymuje listy od zmarłego przed laty ojca. Do miasta wraca jej szkolna miłość Seweryn, który podczas porządkowania domu znajduje skrytkę z dyskietkami pozostawionymi przez ojca Kai. Wspólnymi siłami Seweryn i Kaja spróbują rozwiązać zapisaną zagadkę i odkryć drugie dno pozornie nic nie znaczących listów.
Książka czytała się dobrze i szybko (nie licząc przerw, które musiałam robić podczas czytania). Jest ona pierwszą częścią nowej serii i po przeczytaniu tej, sięgnę po kolejną jak tylko się ukaże 😉
Napewno nie jest to historia jak z Chyłką ale to dobrze bo gdyby ciągle czytać to samo, byłoby przecież nudno 😉

× 2 | link |

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Kropla nienawiści wystarczy, by zgasić najgorętsze uczucie”

“I w ten sposób umrze cały świat. Kiedy my przyglądać się będziemy z zapartym tchem”

“Prawda w ustach kłamcy zawsze zabrzmi jak fałsz. A sensowna teoria w ustach wariata jak szaleństwo”

“Miłość jest zamkiem, kombinacją, która cały czas się zmienia i sprawia, że zamek nie rdzewieje. Szacunek jest kluczem, który go otwiera...”

“Nie dała mu okazji, by powiedział coś więcej. Zarzuciła mu ręce na kark, a potem przyciągnęła tak mocno, że musiał złapać się pnia, by nie stracić równowagi. Jedną rękę wsunęła mu w jego spodnie, drugą rozpięła rozporek. Zaorski nie wahał się ani przez moment.
Wszelkie hamulce puściły. Pragnienie wzajemnej bliskości było tak silne, że przyćmiło wszystko inne.”