W cieniu prawa

Już jakiś czas temu spoglądałam na tę książkę z ciekawością, a jak zobaczyłam to nowe piękne wydanie zupełnie przepadłam. Remigiusz Mróz umiejscowił akcję swojej powieści w klimacie austriackich zaborów początku XX wieku, więc również moja miłość do kryminałów retro nie pozwoliła mi przejść obok niej obojętnie.

Rozpoczyna się brutalnym morderstwem syna bogatych, austriackich arystokratów, a główne podejrzenie pada na młodego Polaka z nieciekawą przeszłością. Czy rzeczywiście może mieć coś wspólnego z zabójstwem, a może został wytypowany na kozła ofiarnego? Czy cokolwiek jest w stanie uchronić go przed stryczkiem?

I już ta intryga wystarczyłaby na fabułę zajmującej powieści, ale okazuje się jedynie początkiem czekających na odkrycie rodzinnych tajemnic i olbrzymich manipulacji, dyktowanych chciwością i chęcią zemsty. Prócz elementów thrillera i sagi rodzinnej, autor wplata w opowieść również ciekawy wątek obyczajowy. Możemy przyjrzeć się też galicyjskiemu prawu owych czasów, ale i jego nierówności wobec ludzi o różnym statusie społecznym i materialnym. Nie zabrakło tu również miejsca na miłość.

Z łatwością i prawdziwą przyjemnością zagłębiłam się zarówno w ówczesne realia, jak i wciągającą, pełną zwrotów akcji opowieść. Autor nie zarzuca czytelnika faktami historycznymi, dając jedynie rys tamtych czasów. Jednak zarówno to, jak i specyfika wyrażania się i postępowania bohaterów pozwalają na prawdziwą podróż w c...

Midas? Tak bym określiła pana Mroza. Czego nie dotknie, zamienia w złoto. I choć to złoto już się trochę "uleżało", bo rzeczona pozycja wyszła na światło dzienne w 2016 roku po raz pierwszy, a teraz mamy okazję zobaczyć ją w nowej szacie graficznej - mnie porywa.
Ostatnio czytając "Dziedzictwo von Schindlerów" Wójcika dałam się zaprosić do dworku z historią w tle i tym razem również osiadłam w okopach historii.

Przenieśmy się do 1909 roku, gdzie w Galicji w dostojnej posiadłości, gdzie panuje hierarchia nawet wśród służby, dochodzi do morderstwa jednego z dziedziców. Dość szybko i bez sądu baron znajduje winnego i wymierza karę, a kozłem ofiarnym staje się nowoprzyjęty pracownik najniższego szczebla. Po tym jednym wydarzeniu, które porusza lawinę reputacja rodu stoi pod znakiem zapytania, a nie bez znaczenia będzie tutaj prawo dziedziczenia. Chętnych do objęcia majątku jest więcej, niż mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. Porywczy charakter złego bohatera konkuruje z niewyparzonym językiem młodego pokolenia i to właśnie ta międzypokoleniowa walka oraz pokusa położenia łapy na ogromnym majątku staną się zaczynkiem do kolejnych losów.

Jest morderstwo, zaginięcia, samosądy i tortury, a gdzieś w tym wszystkim udało się jeszcze dołożyć pączkujące uczucie między dwojgiem skrajnie różnych ludzi. Są również zwroty akcji, nietypowe rozwiązania, strawna treść i interesująca puenta. Przyznajmy szczerze: dość nietypowa mieszanka utrzymana w klimacie histor...

Fakt, że w książce, której fabuła rozgrywa się w latach 20. XX wieku autorowi zdarzyło się wpleść słowa popularne współcześnie (typu "fajnie", ponoć to słowo znane już było w 1910 r., ale mimo tego nie w powszechnym użyciu), przy jednoczesnych próbach stylizowania języka na międzywojenny, uznałam za wystarczający powód, by zakończyć swoją krótką przygodę z Panem Mrozem i więcej już po niego nie sięgnąć.

Historia zawsze sama wchodziła mi do głowy, choć nigdy nie darzyłam jej szczególnym uczuciem. To wybuchało w tych niezwykle rzadkich chwilach, gdy przychodziło do omawiania II wojny światowej i tego, co nastąpiło potem. Myślę, że wynikało to przede wszystkim z faktu, że te najnowsze dzieje były dla mnie bardziej rzeczywiste, dlatego że znałam osoby, które doświadczyły okrucieństw okupacji i komunizmu na własnej skórze. Mimo to unikam literatury obozowej, a także kryminałów retro. Książki, który akcja rozgrywa się przed 1970 rokiem raczej nie goszczą na moich półkach, ale Mróz to Mróz.

Bardzo chciałam przeczytać "W cieniu prawa", odkąd dowiedziałam się, że historia została osadzona w Galicji, wydanie papierowe było już jednak wtedy niedostępne. Na szczęście doszło do wznowienia, ale i tak książka musiała trochę poczekać na swoją kolej.

Twórczość Remigiusza Mroza kojarzy mi się zdecydowanie ze współczesnością, na kartach jego powieści można bez trudu odnaleźć wiele aktualnych wydarzeń z kraju i ze świata przedstawionych w mniej lub bardziej dosłowny sposób. Tym razem jednak akcja przenosi nas do początku dwudziestego wieku i muszę przyznać, że mocno wstrząsnęły mną różnice w funkcjonowaniu społeczeństwa jeszcze nieco ponad sto lat temu. Przeraża mnie to, że życie człowieka determinowało to, w jakiej rodzinie się urodził. Bez znaczenia były predyspozycje, inteligencja, talenty... chyba powinniśmy mimo wszystko bardziej doceniać czasy, w których przyszło ...