Inne tonacje ciszy

Książka została napisana przez autora w 2014 roku, lecz trafiła do szuflady. Przez lata była modyfikowana, zmieniana, aż osiągnęła formę, która została wydana. Niestety, te różne zabiegi są odczuwalne, a powieść jest nierówna. Zakwalifikowałabym ją do powieści przygodowej dla młodzieży. Momentami powiedziałabym, że dość wczesnej młodzieży, ale przekleństwa i wątki erotyczne wskazują na późniejszą młodzież. Jednak nawet jak dla mnie, która do młodzieży już się nie zalicza, historia była nudna. Miała ciekawsze momenty, ale w większości nudziła. Plus to problem, nad którym autor pochylił się w ostatnich rozdziałach, choć on również wydał mi się "doklejony".
Osobiście nie zdecydowałam jeszcze, czy sięgnę po drugi tom zapowiadany przez autora jako "Kadry niedogaszonych wspomnień".

"Tri­ni­ty Col­le­ge. Coś mi to mó­wi­ło, ale po chwi­lo­wym za­sta­no­wie­niu uzna­łam, że moje je­dy­ne sko­ja­rze­nie to uni­we­rek wDu­bli­nie, na który po­szli bo­ha­te­ro­wie "Nor­mal­nych ludzi" Sally Ro­oney. Myśl, że le­piej pa­mię­tam życie fik­cyj­nych po­sta­ci niż swoje, po­win­na mnie za­nie­po­ko­ić, zja­kie­goś po­wo­du była jed­nak ko­ją­ca. Zu­peł­nie jak­bym nagle uzy­ska­ła po­twier­dze­nie, że mam nie­ogra­ni­czo­ną licz­bę przy­ja­ciół.
Pa­mię­ta­łam nie tylko Ma­rian­ne iCon­nel­la, ale także Rue iJules z"Eu­fo­rii", Lily iAtla­sa z"It Ends With Us", ojca zsynem z"Drogi" McCar­thy’ego oraz Dy­mi­tra, Iwana iAlo­szę z"Braci Ka­ra­ma­zow". Może tyle wy­star­czy­ło? Może nie po­trze­bo­wa­łam wię­cej?"
🎧🎧
Zupełnie się tego nie spodziewałam.

"Inne tonacje ciszy" to z jednej strony historia dosyć znajoma, z drugiej kompletnie inna niż wszystkie. Czuć w niej ducha amerykańskiego kina drogi, tylko zamiast podróży przez cały kraj, Aspen i pozostali bohaterowie podróżują po Hartford, aby rozwikłać zagadkę ukrytą na kasecie magnetofonowej. Dla dziewczyny, to także wędrówka w kierunku odzyskania utraconych wspomnień.
Początek zapowiada opowieść z nurtu new adult, później dochodzi do tego wątek sensacyjny, a koniec... cóż powiem tylko tyle, że wciąż o nim myślę. Szokujący i nie do przewidzenia, ale dzięki temu wybrzmiewa jeszcze mocniej.
Dajcie też tej historii odrobinę czasu, żeby się rozkręciła i koniecznie odpalcie playlistę na ...

Aspen Wakefield leży w szpitalu. Nie wie co dokładnie się stało. Tak naprawdę nic nie pamięta, nawet tego kim jest. Przy jej łóżku siedzi całkowicie obcy jej chłopak, który pod przykrywką odwiedzin stara się ukraść pewną kasetę magnetofonową.
Jedno Aspen zrozumiała, Grayson Joyce przysporzy jej niejeden problem.

Na samym początku miałam niemały problem z tym audiobookiem. Przyznaję się bez bicia, nie przeczytałam opisu ani nie sprawdziłam jakiego gatunku jest książka "Inne tonacje ciszy". Po prostu zaufałam autorowi i go włączyłam.
Tak jak wspomniałam wyżej, początek był trudny. Może jestem za stara na młodzieżówki? Albo lektor audiobooka mi nie spasował? Albo jedno i drugie.
Dopiero od drugiej części wkręciłam się w historię Aspen i Graysona. Nie tylko poszukiwanie ukrytych wskazówek, które były umieszczone na kasecie, sprawiły, że nie mogłam się oderwać od słuchawek. Uzależniłam się od zakazanej miłości. Więź między tą dwójką była tak namacalna, od razu było czuć chemię między nimi. To, jak wspólnie próbowali (poprzez muzykę) przywrócić wspomnienia Aspen sprawiło, że niejednokrotnie bicie mojego serca przyspieszyło.
I zakończenie, którego się nie spodziewałam, choć przyznam, że niektórych wydarzeń się domyślałam. Trochę jestem zła na autora, naprawdę. Jednak, gdyby było za pięknie to czy chciałabym sięgnąć po drugą część?

Mam mieszane uczucia. Chwilami język czy zwroty były na siłę młodzieżowe, przez co czułam się bardzo nieswojo (wiec...

Aspen Wakefield to młoda dziewczyna rozpoczyna college i uważa, że jest na wszystko przygotowana. Nie przewidziała tylko, że tego dnia przez rozpędzoną ciężarówkę straci matkę, a sama trafi do szpitala. Przez dwa tygodnie była nie przytomna, a przy jej łóżku był pewien chłopak. To jego pierwszego zobaczyła gdy otworzyła oczy. Nie wiedziała kim on jest, kim jest ona sama. Co stało? Wiadomość o tym, że jej matka zmarła również nie wywarło na niej żadnych emocji. Aspen ma amnezję.

Grayson Jayce to tajemniczy chłopak, który nie za bardzo wzbudzał moją sympatię. Spotkanie z nim skutkowało problemami. Grayson szukał kasety magnetofonowej. Dlaczego mu na niej tak zależało? Czy Aspen odzyska pamięć? Komu będzie mogła zaufać? Przekonacie się sami.

Nie jestem fanką twórczości Remigiusza Mroza, ale postanowiłam dać szansę tej książce. I uważam, że jest to lektura o wiele lepsza niż inne, które czytałam tego autora. Książka ta kierowana jest głównie do młodzieży, ale jeśli mam być szczera to nie wiem dlaczego. Myślę, że jest przeznaczona dla każdego bez względu na wiek. Autor stworzył wspaniałych bohaterów, którzy potrafią wzbudzić wiele emocji.

„Inne tonacje ciszy” to kryminał posiadający wątek romantyczny. Zazwyczaj sceptycznie podchodzę do takiego połączenia, ale tutaj bardzo podobał mi się tej zabieg. Akcja książki jest taka jaką lubię. Nie za szybka, ale też nie dłuższy się. Książka porusza również trudne tematy. Jej z...