Recenzja książki Zaborczy playboy

„Do­ro­słość nie wali nagle do two­ich drzwi, za­kra­da się po­wo­li i ostroż­nie, aż pew­ne­go dnia pa­trzysz w lu­stro i nie po­zna­jesz samej sie­bie” .

„Ludzie muszą cza­sa­mi zro­bić krok w tył, żeby spoj­rzeć na spra­wy w szer­szej per­spek­ty­wie, zanim skażą kogoś na po­tę­pie­nie. Nikt, ab­so­lut­nie nikt, nie jest doskonały".

Po przeczytaniu pierwszego tomu serii „Faceci w garniturach” byłam ciekawa, jak wypadnie kolejna historia, tym razem skupiająca się na młodszym bracie Deckera - Deaconie, oraz Quinn, która jest asystentka starszego z braci.

Nie powiem, zaczynając czytać, dopadła mnie niemała obawa, tym bardziej że na pierwszy ogień od razu poszedł seks - a właściwie bardzo ostry i namiętny seks, który obawiałam się, że zdominuje tę historię. I choć trzeba przyznać, że faktycznie mamy go tu dość sporo, to jednak nie był on przytłaczający, przynajmniej dla mnie, a jedynie podkreślał relacja bohaterów, która skupiała się na romansie w biurze.

W moim odczuciu ten tom wypadł trochę lepiej od pierwszego i co udało mi się zauważyć, nie był już tak „surowy” i wulgarny, choć ja też nigdy nie ukrywałam, żeby mi to bardzo przeszkadzało. Rzadko zdarza mi się czytać romanse biurowe, w których to męski bohater chciałby czegoś więcej i stąd też tytuł sugerujący jego zaborczość.

Dla mnie „Zaborczy playboy” to bardzo namiętna, zabawna, ale też poruszająca historia, z którą spędziłam udane chwile. Nie nazwałbym jej świetną książką, ale jak na romans biurowy - była dla mnie naprawdę fajna. Dużym plusem tej książki jest oczywiście fakt, że została napisana przez dwóch mężczyzn, a to moim zdaniem też należy pochwalić, i choć brakuje tu większych emocji, to nie znaczy, że nie było ich w ogóle..

Mimo całej tej surowości, styl autorów podoba mi się, bo z pewnością nie jest wymagający. Jeśli tylko pojawi się kolejna książka przez nich napisana, z chęcią po nią sięgnę.

Jeśli więc szukacie historii namiętnej, ale też niewymagającej to myślę, że „Zaborczy playboy” powinien się wam spodobać. Pomimo że nie jest to książka idealna, to dla odebrania się na chwilę od rzeczywistości nada się idealnie. Polecam.