Zaginiony symbol recenzja

Strasznie ciągnęło mnie do tej pozycji. Po przeczytaniu poprzednich tomów o przygodach Roberta Langdona bardzo polubiłam styl pisania Dana Browna, więc bardzo się ucieszyłam, gdy okazało się że wreszcie mogę przeczytać 3 tom, chyba najbardziej tajemniczy ze wszystkich.

„Są tajemnice, które umykają ludzkiemu poznaniu.”

Co zaginęło, zostanie odnalezione…
Waszyngton. Harvardzki specjalista od symboliki, Robert Langdon na prośbę swego przyjaciela i mentora, Petera Solomona, ma wygłosić wykład na Kapitolu. Kiedy dociera na miejsce, okazuje się, że na wieczór nie zaplanowano żadnego odczytu, a po chwili na środku rotundy odkryte zostaje makabryczne znalezisko, niepokojąco naznaczone pięcioma tajemniczymi symbolami. Jego przesłanie jest dla Langdona oczywiste – to zaproszenie do dawno zaginionego świata skrywającego ezoteryczną mądrość.
Kiedy okazuje się, że Peter Solomon, filantrop i prominentny członek loży masońskiej, został porwany, Langdon wie, że istnieje tylko jeden sposób, by ocalić przyjaciela: przyjąć tajemnicze zaproszenie i udać się tam, gdzie zaprowadzą go zaszyfrowane wskazówki.
A poprowadzą go podziemnymi korytarzami do tajemnych komnat i świątyń ukrytych pod jednym z najpotężniejszych miast świata. Skrywa ono prastare sekrety loży masońskiej i odkrycia, których wielu wolałoby nie ujawniać. Rozpoczyna się szalona wędrówka i wyścig z czasem, bo Langdon ma zaledwie kilka godzin na dotarcie do celu. W przeciwnym wypadku jego przyjaciel zginie.

„We właściwych rękach ogień dostarcza światło i ciepło, w niepowołanych może okazać się niszczycielską siłą.”

Na kolejną powieść Dana Browna czytelnicy czekali całe sześć lat. Dlaczego? Odpowiedź na to pytanie można znaleźć już po przeczytaniu kilkunastu rozdziałów książki: utkanie tak misternej i tajemniczej intrygi musiało zająć wiele czasu. Już na samym początku zostałam wciągnięta w wir nieprzewidzianych i zaskakujących wydarzeń, słowem - cały czas coś się działo, rozwiązanie jednej zagadki rodziło kolejną tajemnicę, bardziej ciekawą i zawiłą.
Wszystko co początkowo zdawało się nie mieć sensu (jak np. wmieszanie się do całej sprawy CIA, czy też motywy kierujące Mal'akiem) okazało się być przejrzyste i całkiem normalne. Niejednokrotnie starałam się wytężyć umysł by przewidzieć chociaż część następnych wydarzeń, jednak bezskutecznie. Wszystkie informacje na temat masonów zostały przekazane w prosty sposób, tak, że po wgłębieniu się w tekst nawet ktoś kompletnie ciemny w tej dziedzinie mógł się odnaleźć w tej niepowtarzalnej historii.

„Ludzie o ciasnych umysłach zawsze atakowali to, co nie mieściło się w granicach ich pojmowania.”

Mimo świetnie skonstruowanej fabuły muszę wytknąć autorowi jedno - jak dla mnie wszystko to, co działo się po rozwikłaniu masońskiej tajemnicy było zbyt rozwleczone - można było opisać to samo o wiele krócej, tak więc na samym końcu akcja wyraźnie przystopowała i po prostu się wlekła. Nie powinno to jednak umniejszyć geniuszu Dana Browna - jeszcze nie czytałam książki tak dobrze napisanej, tajemniczej i intrygującej zarazem.
Żeby nie było zbyt nudno i poważnie całość książki okraszona jest nutką niebywałego humoru.

„- Co, u licha, Darth Vader robi w katedrze Św. Piotra i Pawła? - Zwyciężył w konkursie rzeźbiarskim dla dzieci na gargulca przedstawiającego oblicze diabła.”

Nie mogłabym nie wspomnieć słowem o bohaterach książki. Robert Langdon od samego początku serii wzbudził moją niemałą sympatię - wiedzy jak i rozumu nie można mu odmówić, potrafi szybko skojarzyć fakty, aczkolwiek jego wieczny sceptycyzm czasem działał mi na nerwy - mimo dowód nie potrafił uwierzyć w coś "nienaukowego". Ci, którzy czytali "Kod da Vinci", czy też "Anioły i Demony" wiedzą, że bez osoby towarzyszącej Langdonowi podczas wyprawy (czyt. kobiety) nie może się obyć i w tym przypadku. Tak więc tym razem jest to Katherine Solomon, siostra porwanego Petera Solomona, wybitna naukowiec zajmująca się nową dziedziną nauki - noetyką. Zrobi wszystko byleby tylko pomóc w uratowaniu brata, przy czym potrafi wykazać się niebywałą determinacją i konsekwencją w swych działaniach. Za to Mal'akh, czyli osoba stojąca za całym porwaniem jest postacią naprawdę przerażającą i nieprzewidywalną, a niezwykle cięta dyrektor CIA Sato swą... wrednością i gburowatością dodała smaczku całej tej gammie chrakterów.

„Proszę nikomu nie mówić, że w dzień, gdy poganie oddawali cześć bogu Ra, klękam u stóp starożytnego narzędzia tortur i spożywam rytualne symbole ciała i krwi. [...] Jeśli ktoś chce się przyłączyć, proszę przyjść w niedzielę do kaplicy uniwersyteckiej. Uklękniemy przed krucyfiksem i przyjmiemy eucharystię.”

Dan Brown po raz kolejny udowodnił, że jest mistrzem pisania thrillerów, kreowania niesamowicie skomplikowanych intryg i tworzenia nastroju tajemniczości. Wartkość akcji i nieprzewidywalność fabuły skutecznie rekompensują drobne niedociągnięcia. Miłą rzeczą jest też to, że nie wszystkie postacie, miejsca i dzieła sztuki zostały zmyślone, tak więc można się również dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy.
Książkę polecam każdemu, niezależnie od tego czy już wcześniej miał styczność z prozą Dana Browna, czy też nie.