Linia życia recenzja

"Lubię wypełniać puste miejsca i wlewać kolor, tam gdzie jest ciemno. Moje rysunki zbliżają się na niebezpieczną odległość kartki i grozi im, że spadną."

LINIA ŻYCIA to historia dwojga ludzi, którzy zagubili się w sobie. Pochodzenie bohaterów miało decydujący wpływ na ich dalsze losy.

Pozwól, że przedstawię ci...
PAIGE O'TOOLE- Paige miała 5 lat kiedy jej matka odeszła. Wychowywana z ojcem w wierze katolickiej. W wieku 18 lat ucieka z domu i zaczyna życie od zera. W mieście zupełnie jej nieznanym spotyka na swojej drodze Nicholasa.
Nie polubiłam głównej żeńskiej postaci. Dla mnie Paige była samolubna i słaba. Nie rozumiałam jej ani trochę. Nie mogłam uwolnić się od myśli, że bohaterka jest straszną hipokrytką. O wszystko obwiniała Boga, w którego nie wierzyła. Gdzie tu sens?

"Nie obchodziło go, że uciekła z domu, miała tylko średnie wykształcenie i pracowała w taniej restauracji, dla niego była wcieleniem czystości..."

NICHOLAS PRESCOTT- pchodzi z zamożnej rodziny, która rozpieszczała go od najmłodszych lat. Nicholas zawsze dostawał to, czego zapragnął, dlatego bez problemu udaje mu się zdobyć Paige i zbudować swoją medyczną karierę. Jodi Picoult stworzyła postać silną psychicznie i świadomą swoich celów.
Irytował mnie Nicholas, który zawsze spadał na "cztery łapy". Jego zachowanie mnie dziwiło i nie mogłam pojąć co takiego wspaniałego w nim było. Nicholas to pompatyczny laluś z bogatego domu, który uważał się za samego Pana Boga.

"Nie potrafię zrozumieć dlaczego nie dostrzega podobieństwa pomiędzy mną a swoimi pacjentami, tak ciężko chorymi na serce."

Uważam, że to najgorsza książka Jodi Picoult z jaką się zetknęłam. Jestem wściekła na autorkę, że skupiając się nie raz na nieistotnych rzeczach, przeciągając w nieskończoność niepotrzebne opisy, zostawiła mi wątpliwość co do zakończenia. Mogę się tylko domyślić co było dalej, ale pisarka odebrała mi poczucie pewności.
Kiedy z początku historia zapowiadała się ciekawie (możemy ją poznać z punktu widzenia Paige i Nicholasa), autorka z niezrozumiałych dla mnie powodów "wkleiła" wspomnienia bohaterów, które nie miały żadnego wpływu na dalszy przebieg.
Jeśli ktoś lubi romansidła połączone z ckliwymi dramatami rodzinnymi, to myślę, że LINIA ŻYCIA go nie rozczaruje.
Mnie przede wszystkim irytowały opisy przeprowadzanych operacji Nicholasa i nauka jazdy konnej. Z początku znosiłam to cierpliwie łudząc się bezmyślnie, że może Jodi Picoult porzuci "pouczanie' czytelnika na te tematy, niestety pomyliłam się.
Ta książka jest dla mnie łzawą historyjką z irytującym zakończeniem.
Na korzyść mojej oceny wpłynął fakt, że autorka ma prosty styl pisania i miała ciekawy pomysł (budowanie życie na kłamstwie), który niestety postanowiła zniszczyć.
Uważam, że gdyby Jodi Picoult skróciła swoją powieść do połowy, to nic by istotnego czytelnikowi nie umknęło.