Recenzja książki Zaopiekuj się mną

Autorka zaprasza nas do słonecznego Melbourne gdzie poznajemy Maddie Kershaw która w ataku terrorystycznym 11 września 2001 roku życie straciła chłopaka, którego uważała za tego jedynego - jej wielka miłość.
Pewnego dnia na przyjęcie urodzinowe dla stulatki przez pomyłkę przywozi… erotyczny tort. Dzięki któremu poznajemy bardzo ciekawą babcie Evana. Babcia jest świetna, mimo swojego wieku nadąrza za nowoczesnymi trendami i jest pełna energii, próbuje też zeswatać swojego wnuka. To zdarzenie w zaskakujący sposób wywraca jej życie do góry nogami - na uroczystości poznaje Evana, mężczyznę, dzięki któremu znów zaczyna wierzyć, że w miłości i ona może dostać drugą szansę.
Evan Quinn jest zatwardziałym kawalerem, ale Maddie natychmiast wpada mu w oko. Do tego stopnia, że na pierwszej randce pozwala sobie na dużą dozę szczerości i przyznaje się, że być może choruje na raka jądra. I choć pragnie kobiety jak nikogo wcześniej, nie chce, żeby była z nim tylko z litości, co przysparza wiele błędnych sytuacji, i czasami irytujących

Książke czyta się szybko, od pierwszych stron wprowadza lekką dozę humoru dzięki czemu przyjemnie się czyta. Humor nie jest jakoś mega wymuszony. Autorka pisze lekko, nie stosuje trudnych słów. Postacie są ciekawie opisane, dotykające ich uczucia można utożsamiać z prawdziwymi odczuwanymi w ciężkich sytuacjach. Bo kto kto się dowiaduje ze ma raka nie pragnie zamknąć się w domu, w sobie i spróbować przetrwać to samemu? A gdy starcimy kogoś bliskiego jak przeżyć żałobę? To każdego indywidualnego sprawa.
Owszem czasami Maddie jak i Evan przez te swoje humory i głupie wybory mnie denerwowali, bo ile można schodzić się i rozchodzić? Rezygnować ze szczęścia bo myślę że ją u nieszczęśliwe. Czasami trzeba zaryzykować prawda?
Co mnie poruszyło? To że w końcu w książce która czytałam został poruszony temat chorób męskich. Przeważnie było zawsze o kobietach a tu rąk jądra na pierwszym planie. Brawo! Szczerze mówiąc nie wiedziałam że wrzesień należy do panów pod względem właśnie raka. Blue september od teraz zawsze będzie mi się nim kojarzył.