Dirty Girl recenzja

“Dirty Girl” jest pierwszą częścią cyklu Wspólne grzeszki, a zarazem historii Greer i Cavanaugh. Miałam dość duże oczekiwania względem tej pozycji. Bardzo zainteresował mnie wątek romantyczny pomiędzy studentką prawa i najgorętszym aktorem Hollywood połączony z motywem drugiej szansy. Jednak się zawiodłam.

Greer Karas zdecydowanie nie jest miłą i spokojną dziewczyną. Zawsze chodziła swoimi ścieżkami, mała swoje zdanie i robiła wszystko, na co miała ochotę. Jednak nie przeszkodziło jej to w zdobyciu dyplomu z prawa. Nie spodziewała się tylko, że kiedykolwiek poniesie klęskę, ale jedną z nich była znajomość z Cavanaugh Westman’em.

Mężczyzną, który trzy lata temu zniknął z jej życia bez słowa wyjaśnienia.

“Życie nie zawsze daje nam drugą szansę, ale mnie się udało i zamierzam ją wykorzystać.”

[współpraca reklamowa @editio.red ]

Z początku przy tej pozycji bawiłam się nawet dobrze. Potem stopniowo zaczęły pojawiać się nużące momenty, a już po nich mały problem, w sumie to nawet nie taki mały. Pomimo że książka ma niecałe 200 stron, czytałam kilka dni i za każdym razem kiedy do niej wracałam, musiałam sobie przypomnieć co się działo. Nie zainteresowała mnie na tyle, abym cały czas o niej myślała, czy chciała jak najszybciej przeczytać w całości. I już w tym momencie mogę powiedzieć, że ta historia na długo ze mną nie zostanie.

Nie zżyłam się z bohaterami, żaden z nich nie wyróżnił się niczym szczególnym. Miałam wrażenie, że wszystkiego było za dużo. Natłok wydarzeń mnie przytłaczał, szczególnie że szybkie tempo historii dawało o sobie znać.

Akcja toczyła się głównie wokół życia intymnego bohaterów. Pojawiały się rozmowy czy inne sceny z ich życia, ale w znacznie mniejszej ilości. Ja chciałam ich poznać, nawiązać, chociaż minimalną więź, żeby móc się zaangażować w ich losy. Jednak nie dostałam takiej możliwości. I bardzo ubolewam na tym, że wątek, który mnie zaciekawił; sprawa karna, którą miała poprowadzić Greer, nie został rozwinięty. A był to moim zdaniem jedyny element, który mógłby wyróżnić bohaterkę i dodać historii więcej akcji.

“Problem w tym, że ona wcale nie była moja, a ja jedynie oszukiwałem samego siebie, sądząc, że może kiedyś być.”

Elementem, który mi się spodobał i zainteresował już na samym początku, była nutka tajemnicy, która towarzyszyła relacji bohaterów. Dookoła nich krążyła niewypowiedziana prawda, która mogła wszystko naprawić albo zniszczyć. Dlatego pomimo wad sięgnę po “Dirty Love”, czyli drugą część historii, aby poznać wszystkie sekrety. Jednak już nie z takim zapałem jak do pierwszej.