Światło po zmierzchu recenzja

Ze starości nie można się wyleczyć.

Autor: @Anna_Szymczak ·3 minuty
2023-09-11
Skomentuj
4 Polubienia
Każdy z nas przechodzi przez różne etapy w życiu, momenty zwątpienia, chwile sukcesu, czasem kroczymy z pewnością, innym razem z wahaniem. To wszystko sprawia, że jesteśmy ludźmi, że jesteśmy żywi. Książka „Światło po zmierzchu” autorstwa Żanety Pawlik to właśnie opowieść o tych wszystkich aspektach ludzkiego życia. To książka, która wciąga od pierwszych stron i zostawia w sercu czytelnika wiele refleksji. Przygotujcie się na niezwykłą podróż przez ludzkie emocje i relacje, bo „Światło po zmierzchu” to literatura pełna głębi i autentyczności.

Główną bohaterką powieści jest Julia Andrzejewska, sławna aktorka, która po czterdziestce zaczyna odczuwać spadek popularności. Julia to postać niezwykle skomplikowana, pełna sprzeczności, ale to właśnie to ją czyni tak realistyczną i fascynującą. Zmagając się z wygasającą karierą, Julia staje przed decyzją, która wywołuje medialny skandal i zmusza ją do ucieczki na wieś, gdzie zamierza ukryć się przed spojrzeniami ciekawskich dziennikarzy. To miejsce staje się punktem zwrotnym w jej życiu, otwierając przed nią zupełnie nowe perspektywy.

Obok Julii poznajemy również innych bohaterów, którzy wplątani w jej życie odgrywają istotną rolę w fabule. Teresa, siostra Julii, to kobieta, która poświęciła się opiece nad chorującą matką i rutynowym życiem rodzinnym. Jednak w głębi duszy tęskni za czymś więcej, za spełnieniem własnych marzeń i pragnień. Kosma, fotograf przyrody, zamieszkujący chatkę w lesie, to postać zdecydowanie nietypowa, ale pełna tajemnic i historii, które sprawiają, że trudno go zrozumieć na pierwszy rzut oka.

Losy tych trzech bohaterów splatają się misternie, tworząc niezwykłą sieć relacji i wydarzeń. Każdy z nich staje przed szansą na zmianę swojego życia, ale czy każdy będzie gotów ją wykorzystać? To pytanie towarzyszy czytelnikowi przez całą lekturę, a odpowiedzi na nie nie są oczywiste.





"Teresa nie stosowała taryfy ulgowej. Kiedy zwrócił jej uwagę, że myli wychowanie z tresurą, przestała mu przygotowywać śniadanie do pracy."


Żaneta Pawlik, autorka tej powieści, potwierdza swoje niezwykłe umiejętności pisarskie. Jej tekst jest bogaty w piękne i mądre sentencje, które ukazują istotę miłości, ludzkiej egzystencji i współczucia. Autorka doskonale oddaje znaczenie jednostki w tłumie, przypominając nam, jak ważne jest być wrażliwym na potrzeby innych i oferować wsparcie w trudnych chwilach.

Autorka posługuje się językiem, który płynnie przeprowadza czytelnika przez historię, jak statek na spokojnym jeziorze. Jej opisy i dialogi ożywiają postaci i otaczający je świat, pozwalając nam przenieść się w ich rzeczywistość. Czytając "Światło po zmierzchu", można poczuć delikatne kołysanie na pokładzie łodzi, sunącej niespiesznie po spokojnej już tafli jeziora. Wyobraźnia bierze górę, a czytelnik zostaje przeniesiony w świat emocji i refleksji.

Jestem pod wrażeniem, jak autorka umiejętnie porusza trudne tematy i ukazuje je z empatią, bez oceniania czy upiększania. "Światło po zmierzchu" dotyka kwestii takich jak poczucie straty, choroba, molestowanie, traumy z przeszłości, samotność i wiele innych. To powieść, która skupia się na ludzkich doświadczeniach i w sposób subtelny, ale głęboki, przekazuje czytelnikowi przesłanie o nadziei, która zawsze jest obecna, nawet w najcięższych chwilach.


"Ludzie nigdy się nie nauczą, że osoby publiczne mają prawo do prywatności."


Historia opowiedziana przez Żanetę Pawlik to przemyślana, wielowątkowa narracja, która rozwija się niespiesznie, pozwalając czytelnikowi wgłębić się w psychologię bohaterów. To opowieść pełna wzruszeń i emocji, która potrafi momentami rozbawić, a innym razem skłonić do refleksji nad własnym życiem.

Warto również zwrócić uwagę na autentyczność postaci. Bohaterowie stworzeni przez nią są ludźmi, jakich spotykamy w naszym codziennym życiu. To sprawia, że czytelnik może się z nimi identyfikować i współczuć im w ich trudnych sytuacjach. To także dowód na umiejętność autorki tworzenia realistycznych i złożonych postaci.


"Światło po zmierzchu" to książka, która z pewnością zasługuje na uwagę czytelników poszukujących literatury obyczajowej z głębią. To opowieść o życiu w całej jego zaskakującej okazałości, o blaskach i cieniach codzienności, o nadziei, która jest zawsze obecna, nawet w najtrudniejszych chwilach. To lektura, która skłania do refleksji nad własnym życiem i relacjami z innymi ludźmi.

Jeśli szukacie książki, która poruszy wasze serca, wzbogaci waszą wyobraźnię i skłoni do refleksji nad sensem życia, to "Światło po zmierzchu" Żanety Pawlik jest dla was idealnym wyborem. Gorąco polecam tę piękną, wzruszającą opowieść, która pozostawi ślad w waszych sercach. Czytajcie, warto!





Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-09-02
× 4 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Światło po zmierzchu
Światło po zmierzchu
Żaneta Pawlik
8.5/10

Na scenie zwanej życiem Gdy gwiazda Julii zaczyna blednąć, jej agentka, chcąc wspomóc jej karierę, podejmuje zakulisowe działania. Aktorka uchodzi za kapryśną i trudną we współpracy. Kolejna rola wy...

Komentarze
Światło po zmierzchu
Światło po zmierzchu
Żaneta Pawlik
8.5/10
Na scenie zwanej życiem Gdy gwiazda Julii zaczyna blednąć, jej agentka, chcąc wspomóc jej karierę, podejmuje zakulisowe działania. Aktorka uchodzi za kapryśną i trudną we współpracy. Kolejna rola wy...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Za co pokochałam, nie boję się użyć tego słowa, powieści Żanety Pawlik. Za ogromną dojrzałość, za wyjątkową prawdziwość, za życiowe historie pozbawione zbyt dużej ilości mdłego lukru, za bohaterów, k...

@nowika1 @nowika1

To było moje pierwsze spotkanie z autorką. Wiele dobrego słyszałam o poprzedniej książce, dlatego postanowiłam poznać tą. Tak naprawdę po samej okładce nie wiele możemy się dowiedzieć o samej histori...

@magdag1008 @magdag1008

Pozostałe recenzje @Anna_Szymczak

Otulina
Co wydarzyło się tamtej nocy w samym sercu puszczy?

Klaudiusz Szymańczak w swojej najnowszej powieści „Otulina” zabiera czytelnika w podróż przez tajemniczą i intrygującą Puszczę Kampinoską, gdzie spokój natury mieszka si...

Recenzja książki Otulina
Jemiolec
Tajemnicza opowieść przyszłości

W powieści "Jemiolec" Kajetan Szokalski przenosi nas w przyszłość, gdzie Polska przeszła rewolucyjne zmiany, przekształcając swoją energetykę na atomową. W tej realiza...

Recenzja książki Jemiolec

Nowe recenzje

Generał zemsty
***
@apo:

Gdy otworzyłam przesyłkę, wyjęłam z niej książkę i... biała zaklejoną kopertę. Na jej przodzie była instrukcja, by jej ...

Recenzja książki Generał zemsty
Oficer
Za mundurem...
@kd.mybooknow:

W drugim tomie serii akcja gęstnieje, napięcie narasta, a bohaterowie stają w obliczu realnego zagrożenia życia i prze...

Recenzja książki Oficer
Mecenas
Mecenasik
@kd.mybooknow:

Byłam recenzentem audiobooka “Morze naszych tajemnic” i tą historią autorka mnie kupiła w stu procentach, dlatego dziś...

Recenzja książki Mecenas
© 2007 - 2024 nakanapie.pl