Milczenie owiec recenzja

''Milczenie Owiec''. Większość ludzi kojarzy ten tytuł z filmu w reżyserii Jonathan'a Demme, który zrobił kawał dobrej roboty. Świadczy o tym pięć Oscarów i siedem nominacji do nich. Jednak ja jestem tradycjonalistką i dużo bardziej podobała mi się książka.
Harris, dziennikarz z zawodu, miał już wyrobioną renomę wydając ''The silent of the lambs''. ''Czarna Niedziela'' czy ''Czerwony Smok'' to pozycje które przyniosły mu popularność na amerykańskim rynku. ''Milczenie owiec'' sprawiło, że o autorze zrobiło się bardzo głośno, szczególnie na starym kontynencie. Bohaterką jest młoda, początkująca policjantka Clarice Starling, która próbuje rozwiązać zagadkę seryjnego zabójcy o zabawnym pseudonimie Buffalo Bill. Co ciekawe w pracy pomaga jej inny, słynny seryjny zabójca- kanibal, doktor psychiatrii Hanibal Lecter, bohater poprzednich powieści Harrisa. Przez trzysta stron autor wprowadza nas w zakamarki zbrodni. Tworzy skomplikowaną fabułę, która nie pozwala przewidzieć, kto jest słynnym Buffalo Billem. Jak w niemal każdym amerykańskim thrillerze, w sprawę zamieszane są władze, jak choćby pani senator, której córka Catherine Martin zostaje porwana. Książka pokazuje pracę amerykańskiej policji, jej ciemne i jasne strony. Oczywiście, najbardziej wyrazista postać, doctor Lecter nie pozwala o sobie zapomnieć. Kryminał wzbogacony nietuzinkową postacią doktora psychiatrii, który przeszedł na drugą stronę.

Musze uważać, by nie zdradzić zakończenia ani kluczowych momentów fabuły, bo zapewne nie każdy miał okazję spotkać się z ''Milczeniem owiec'' w wersji książkowej albo filmowej. Moim zdaniem jeśli tego nie zrobiliście wcześniej, to zachęcam do jej przeczytania a później obejrzenia. Dokładnie w tej kolejności ;) Sama od wielu lat czytuję różne thrillery czy kryminały. Wychowałam się na Agath'cie Christin'e i włamywałam się do biblioteczki mojej cioci w poszukiwaniu czegoś ciekawego do czytania, bo ile można zajmować się mniej lub bardziej inteligentną literaturą dla nastolatek. Czy powieść zachwyca? To może przesadzone stwierdzenie, nie mniej nie więcej warto poświęcić jej trochę czasu. Choćby dla poznania postaci doktora Lecter'a.