Wilk, psy i ludzie recenzja

Zła reputacja

WYBÓR REDAKCJI TYLKO U NAS
Autor: @Remma ·1 minuta
2023-07-21
1 komentarz
24 Polubienia
Jak sugeruje tytuł, jest to rzecz o stosunkach między ludźmi, psami i wilkiem. Z historii znamy opowieści o wilkach, które doskonale się udomowiły, ale były to wyjątki. Wilki do dzisiaj, a może szczególnie dzisiaj, mają złą reputację, a mianowicie są niereformowalne w swojej dzikości. I to opowiadanie traktuje właśnie o tym.

Przedstawione są w nim perypetie młodego wilczka Buty wychowywanego przy dworze. Początki są niełatwe. Służba dworska sceptycznie spogląda na maleńkiego wilczka przyniesionego przez dziedzica. Szczególnie nieufnie podchodzi do niego zarządczyni przydworskiego kurnika. A wilk jak to wilk, jest łasy na drób. I różne incydenty z udziałem Buty, kur i dorodnych kaczek kształtują nastawienie gospodyni do młodego, ale już niemałego dzikiego zwierzęcia. Natura daje znać o sobie.

Adolf Dygasiński jest jednym z głównych przedstawicieli naturalizmu w literaturze polskiej. Wychowywał się na wsi, więc naturalistyczne opisy, pełne szczegółów rozwijającej się przyrody, współistnienia świata zwierząt i roślin, wielokrotnie były wplatane w główne wątki jego opowiadań czy powieści. Przyroda nieodłącznie towarzyszy wydarzeniom. Pisarz wnikliwie obserwuje i opisuje ptaki, owady, rośliny.

Na przykład pojawia się opis świerku ze swoimi małymi pędami porównywanymi do wieży i wieżyczek:

W gęstwinie świerku, po jego szarej korze, między powyginanemi gałązkami, uwija się całe stado popielatych i modrych sikorek, tych kolibrów naszych krajowych; piszczą i szczebiocą sobie z cicha, jakby wiodły poufną jakąś dysputę, a przy tem prowadzą zawzięte łowy na komary poszukujące cienia, na świętojańskie robaczki, sprężyki. Stary świerk stoi, niby na kopcu, na stosie swych opadłych i uwiędłych szpilek; niedaleko wyrosło kilku synów jego, którzy podobni są do małych gotyckich wieżyczek, otaczających wielką wysmukłą wieżę w tymże stylu.

Jak widzimy, przedstawia rzeczywistość w sposób gawędowy, stylizowany na prozę małopolską. Autor opisuje również trudne relacje między wilczkiem znalezionym w lesie a psami i ludźmi, którzy obserwują na co dzień zachowanie wilczka. Podkreśla tym samym wspólnotę losów ludzi i zwierząt. Nieodłączną więź spajającą przyrodę z całym jej bogactwem i różnorodnością.

Opisy przyrody dominują w opowiadaniach Dygasińskiego i to opowiadanie nie odbiega od tego schematu. Można nie przepadać za opisami przyrody, ale nie można odmówić im piękna.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-05-30
× 24 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wilk, psy i ludzie
7 wydań
Wilk, psy i ludzie
Adolf Dygasiński
8.7/10

Akcja opowiadania "Wilk, psy i ludzie" toczy się w drugiej połowie XIX wieku. W czasach tych duże obszary naszego kraju pokrywały lasy i puszcze pełne dzikich zwierząt. Wilki nie były wtedy rzadkim g...

Komentarze
@novemberlonery
@novemberlonery · ponad rok temu
Świetna recenzja! Tak ładnie i mądrze napisana, że aż zachciało mi się tę książkę przeczytać. Dodam tylko, że od dłuższego czasu kurzyła się na półce. Brawo!
× 2
@Remma
@Remma · ponad rok temu
Dziękuję bardzo! :)
Wilk, psy i ludzie
7 wydań
Wilk, psy i ludzie
Adolf Dygasiński
8.7/10
Akcja opowiadania "Wilk, psy i ludzie" toczy się w drugiej połowie XIX wieku. W czasach tych duże obszary naszego kraju pokrywały lasy i puszcze pełne dzikich zwierząt. Wilki nie były wtedy rzadkim g...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @Remma

Czuwając nad nią
Przyjaźń ponad czasem i podziałami

Nazywał się Michelangelo Vitaliani, częściej nazywany Mimo, półsierota, syn włoskich emigrantów mieszkających we Francji, nazywany Francese , czego bardzo nie lubił. Ojc...

Recenzja książki Czuwając nad nią
Syn królowej Tamar
Gruziński dwór królewski XIII w.

W powieści ukazane zostało gruzińskie państwo. Prowincje, świeżo scalone przez wielką królową Tamar, prosperowały doskonale. Sława królowej sięgała daleko, wzbudzała sza...

Recenzja książki Syn królowej Tamar

Nowe recenzje

Powrót do Miłoradza
Wielka wędrówka
@candyniunia:

Drugi tom odysei żuławskiej. Nasi bohaterowie skazani na tułaczkę w wielkim mrozie muszą zmierzyć się nie tylko z wiel...

Recenzja książki Powrót do Miłoradza
Nie musisz być szalony, żeby tu pracować
Z życia wzięte
@jorja:

Marzenia, które mieliśmy jako dzieciaki dotyczące tego, kim będziemy w dorosłym życiu, w większości przypadków się nie ...

Recenzja książki Nie musisz być szalony, żeby tu pracować
Strażniczka szczęśliwych zakończeń
Strażniczka szczęśliwych zakończeń
@Bujaczek:

Ból nas wzmacnia, każda rozpacz to jeszcze jedna warstwa ochronna, niczym wzbierająca macica perłowa, aż w końcu sądzim...

Recenzja książki Strażniczka szczęśliwych zakończeń
© 2007 - 2024 nakanapie.pl