Złota dama recenzja

Dobre pisanie jest tak samo ważne jak dobra historia do opowiedzenia. Tutaj historia była znakomita, bo i obraz fascynujący, i jego historia niezwykła. Namalowany, odziedziczony, zagrabiony, odzyskany po latach.
Złota dama, czyli Adele Bloch - Bauer, namalowana przez mistrza Gustawa Klimta to jeden z najważniejszych i najbardziej znanych obrazów przełomu XIX i XX wieku. Zagrabiony przez nazistów, po wojnie został uznany przez Austrię za dobro ogólnonarodowe, a prawowita właścicielka ( spadkobierczyni )latami walczyła w sądach, by odzyskać dzieło - portret ciotki.

Materiał na książkę znakomity, szczególnie jeśli do tego dołożyć tło - obraz żydowskiej wielkiej burżuazji oraz kulturalne życie Wiednia na początku wieku, w trakcie secesji wiedeńskiej, a potem anschluss, okres II wojny światowej i wreszcie wątek odzyskiwania zagrabionych przez nazistów dzieł sztuki.
Autorka odrobiła lekcje, dobrze się przygotowała, zebrała materiały, poparła powieść licznymi badaniami. I popełniła grzech przesycenia powieści zbyt dużą ilością szczegółów, tak jakby się chciała pochwalić swoją rzetelnością oraz zdobytymi informacjami i nie potrafiła ich ujarzmić, przeselekcjonować, atrakcyjnie sprzedać. Wyszło męcząco. Za dużo tu wszystkiego: rodziny, wszystkich tych pokoleń, rodzeństwa, kuzynów, ciotek, stryjów z różnych rodzin, przyjaciół, znajomych, historyjek, krótkich fragmentów historii światowej, elementów zjawisk artystycznych i historii sztuki.Trudno śledzić to wszystko, nie pogubić się i jeszcze mieć wrażenie, że tytułowy obraz nie ucieka z pola widzenia.

Bo dzieło jest fascynujące, jego historia również, fascynująca mogłaby być i książka, ale coś nie wyszło. Czytałam ją w większości jak nudne dzieło historyczne, od czasu do czasu tylko ożywiając się, gdy mowa była o obrazie, Klimcie lub Adele, a potem przy wątku o odzyskaniu dzieła. Film powstały na podstawie książki jest po wielokroć ciekawszy.

Ku sprawiedliwości: mimo wszystko jestem zadowolona, że zdobyłam się na wysiłek i przebrnęłam do końca. Warta jest tego i Złota Dama, i Klimt.