Ruina i Rewolta recenzja

Myślę, że w tej recenzji śmiało mogę podsumować całą trylogię, z którą ponownie będzie ciężko mi się rozstać.

Pomimo tego, że przeczytałam tę książkę już któryś z kolei raz, nadal przeżywałam ją tak samo mocno, jak za pierwszym zetknięciem. „Zniszczenie i odnowa” jest niepodważalnie najbardziej emocjonującą częścią całej trylogii. Książkę czyta się nadzwyczajnie łatwo, akcja pędzi przed siebie, ingeruje i zachęca, abyśmy sięgnęli po więcej.

Trylogia Griszy autorstwa Leigh Bardugo jest fenomenalna i pomimo tego, że w niektórych miejscach mogło być więcej, to i tak nie narzekam ani nie żałuję tego, że mialam sposobność przeczytać tę lekturę.

Bohaterów nie da się nie polubić i wiem, co mówiłam o Malu, ale jednak zmieniam swoje zdanie i muszę przyznać, że nawet polubiłam chłopczyne. Pewnie zapytacie dlaczego, co się stało, że tak się wcześniej zapierałam, a teraz mówię, co innego. Wiecie, co człowiek po latach się zmienia, a wraz z nim jego poglądy i inaczej patrzy na świat. Tak było ze mną i musiało minąć parę lat, abym o Malu i ja zmieniła zdanie. Inaczej na niego spojrzałam, dostrzegłam jego inne piorytety, jego poświęcenie i nadzwyczajne oddanie sprawie.

Pomimo wszystko nadal kocham Darklinga. Wiem, że ludzie albo go kochają, albo nienawidzą. Ja stuprocentowo zaliczam się do pierwszej grupy osób. Będę stać za nim murem, chociaż wiem, że momentami postępował źle... Jednak nie zapominajmy, że Darkling pragnął zjednoczonej Ravki dla Griszów, chciał, aby jego ludzie żyli bez cienia strachu. Niestety życie, a zwłaszcza jego przeszłość i kilkusetne doświadczenie ukierunkowało go tak, a nie inaczej.

Alina nie była doskonała, tak jak każda inna postać miała swoje plusy i minusy, mocniejszą i słabszą stronę. Jednak pokonała swoje demony, chwyciła sprawy w swoje ręce i poprzysięgła, że się nie podda, chociaż momentami miewała momenty zawachania. Czy wszystko, co robiła, czego się podjęła i czego dokonała, bądź miała zamiar dokonać, było właściwie? Czy nie ma innego wyjścia z sytuacji? Takie pytania często sobie zadawała. Była rozerwana pomiędzy młotem a kowadłem. Z pełną świadomością uważam, że podołała zadaniu, jakie wyszykował dla niej świat.

Nie zapominam także o innych bohaterach, których całym sercem pokochałam. Uwielbiam Nikołaja, jego sposób bycia, uwielbiam niesamowicie silną i twardą Genyę, niepowtarzalną i arogancką Zoye, mądrego Davida, wspaniałe rodzeństwo Nadię i Ardika, Tamar i Toyle. Harshaw i jego kotka byli niesamowici!

Nadszedł koniec i tak jak za pierwszym razem, tak samo teraz łzy się polały. Finał rozerwał mi serce i pewnie minie parę dni, zanim znowu się pozbieram. Jedynym słowem zakończenie zwala z nóg.

Historia wykreowania przez Bardugo, pisana o poświęceniu, miłości, lojalności, zaufaniu, stracie i wojnie jest oryginalna, niesamowita, fantastyczna i niepowtarzalna. Z całego serca polecam ją każdemu, uwierzcie nie zawiedziecie się!
💜