Niezłe ziółko recenzja

Kiedy sięgnęłam po „Niezłe ziółko” Barbary Kosmowskiej, świat który w nim stworzyła zaczarował mnie na dobre. To powieść z literatury dziecięcej, ale co z tego? Czy to, że mam ileś tam lat oznacza, że nie mogę już sięgać po bajki? Powiem szczerze, gdyby wszyscy dorośli od czasu do czasu sięgali po baśnie, bajki czy opowiadania dla dzieci, ten świat byłby lepszy. By znów poczuć się dzieckiem, niewinnym i szczęśliwym, zatopić się w dziecięcych wspomnieniach – lek na całe zło.

Tę książkę przeczytałam dzięki mojej przyjaciółce. Razem z nią i jeszcze jedną koleżanką, mamy taki swój osobisty book-tour. To ona podesłała mi „Niezłe ziółko”. Na początku powiedziałam jej „Ale przecież to książka dla dzieci”, a potem palnęłam się w głowę. I bardzo dobrze! My, dorośli nieraz zapominamy o tym, co dobre i piękne, za bardzo zanurzając się w tym, co poważne i „dorosłe”. Warto czasem wyluzować!

Chociaż ta książka nie pozwoliła mi do końca wyluzować. To historia kilkuletniego Eryka, który dowiaduje się, że jego ukochana babcia, przez całą rodzinę nazywana Babcią Malutką, słynna podróżniczka i zielarka, ma zamieszkać w jego domu rodzinnym. Eryk jest zachwycony! Szybko jednak okazuje się, że babcia jest chora. Mimo tego, czas który chłopiec z nią spędza, jest magiczny, ciepły i pełen dobrych rad i emocji, pachnących ziołami, przez lata zbieranymi przez babcię. Mądrość babci towarzyszy chłopcu na każdym kroku i sprawia, że wszystko wydaje się łatwiejsze.

Piękna, mądra i wzruszająca lektura. Taka, która skłania do przemyśleń, ale też zapewnia przemiłą rozrywkę. Nie wspominając już o cudownych ilustracjach Emilii Dziubak! Całość tworzy atmosferę czarów dzieciństwa, do których tak często tęsknimy.

Pozwólmy sobie samym być dziećmi i raz na jakiś czas sięgnijmy po dziecięcą literaturę. A nuż się okaże, że więcej w niej mądrości niż w niejednej książce z gatunku poważnej literatury dla dorosłych.