Nie mówię żegnaj recenzja

Już wcześniej słyszałam o twórczości autorki, ale nigdy nie miałam okazji by się z nią zmierzyć. Teraz się udało i muszę sięgnąć po inne jej książki.

To książka opowiadająca o masakrze na wyspie Jeju, która przez wiele lat była tabu.

Ludobójstwo znacznej części mieszkańców wyspy jeju (ok. 30 tysięcy osób), dokonane w 1948 roku. W wyniku politycznego konfliktu między lewicą, a prawicą doszło do masakr i prześladowań. Ten konflikt przyczynił się do podziału kraju na dwie Koree. Początkowo rząd Korei Południowej nie przyznawał się do zbrodni na wyspie Jeju, a wydarzenia te stanowiły tabu. Zmieniło się to niecałe 20 lat temu, kiedy po śledztwie przyznano się do winy i oficjalnie przeproszono ofiary.

Dostajemy historię z kilku perspektyw, cofamy się w przeszłość, by i tam cofnąć się jeszcze bardziej.

Książka jest podzielona na trzy części. Pierwsza stanowi wprowadzenie i skupia się na aktualnych przeżyciach dalszego pokolenia, na traumie. Druga stanowi wgląd w masakrę, dostajemy tam mnóstwo świadectw, opowieści, przeżyć. To spora dawka ciężkich emocji i konfrontacja z samą tragedią. W trzeciej części jest pożegnanie, koniec i brak jednoznaczności. Pozostawia nas z lekkim niedosytem, ale to tak bardzo pasuje, że nie można się o to czepiać.

Nie dostaniemy tu szczegółów całego tła historycznego, w tej powieści autorka skupiła się na cywilach i tym co ich spotkało.

Ta książka zrobiła na mnie duże wrażenie. W moim odczuciu autorka z ogromnym wyczuciem opisuje wydarzenia i daje nam możliwość poczuć to co bohaterowie. Napisana jest bardzo ładnie, a mimo ciężkiej tematyki mknie się przez tekst, całą książkę skończyłam jednego dnia. Mimo wszystko, nie przytłacza, a pochłania, przepełniona jest napięciem i oczekiwaniem. Chociaż podczas czytania drugiej części niejednokrotnie musiałam się na chwilę zatrzymać by zmierzyć się z tym o czym czytam. To przerażająca przeszłość.

,,Nie mówię żegnaj" jest lekturą pełną bólu, chociaż mam wrażenie, że to słowo nie oddaje w pełni rozpaczy i uczuć, która od niej biją.

Ode mnie 7.5/10 ⭐

Czytana we współpracy barterowej z wydawcą.