Wyszukiwarka

“Cała misternie przygotowana impreza stała się natychmiast jedną wielką popijawą.
Większość piła z powodu Karola (zazdrość suszy), część z powodu Miłki (wściekłość też), a byli i tacy, którzy pili, bo było za darmo.”

“Wziął łyk kawy. Co za syf – po­my­ślał. Kawa sma­ko­wa­ła jak po­płu­czy­ny. Ni­gdzie nie pił gor­szej niż ta na po­ste­run­ku. Przy­pusz­czał, że tak mogła je­dy­nie sma­ko­wać ta z cza­sów PRL-u, którą pili jego ro­dzi­ce. Za­pa­rza­na kil­ku­krot­nie z tych sa­mych fusów, pita w musz­tar­dów­kach albo szklan­kach wsu­wa­nych w uchwy­ty imi­tu­ją­ce sre­bro, a ma­ją­ce tyle z nim wspól­ne­go, co mie­dzia­ne bran­so­le­ty sprze­da­wa­ne przez ru­skich na tar­gach ze zło­tem. Nawet w McDo­nal­dzie dają lep­szą kawę niż tutaj. Ale była za darmo, a da­ro­wa­ne­mu ko­nio­wi nie za­glą­da się w zęby.”