Wyszukiwarka

“-Pozwoliłbyś mi się wychłostać? - przerywa mu Pax. - Darrow pozwolił. Daj mi się wychłostać, a będę posłuszny jak Różowy.”

“,,Hej, Adamie Farrow, czy byłabym w stanie pokochać kiedyś twoje perfekcyjne niewłaściwości?,,”

“-ścigam twoich zabójców - szepnął do wuja.
Garrow spojrzał na niego z ukosa.
-Czy według ciebie wyglądam na martwego? - spytał ostro.”

“Oboje doskonale o tym wiedzieli, ale każde odgrywało swoją rolę.”

“Ukochane osoby zawsze zbyt szybko odchodzą.”

“Każdy ma jakieś demony, które próbuje okiełznać. Wydaje ci się, że jeśli dobrze je poznasz, to będziesz w stanie kontrolować. Tylko że one bywają nieprzewidywalne i silniejsze od Ciebie.”

“"Nie potrafiła mu zaufać, nie umiała się otworzyć, nie chciała zaangażować i przyznać do własnych uczuć. Ostrzegała go, ostrzegała siebie… Ale jak mogła mieć teraz do niego pretensje, skoro sama siebie zawiodła?! Nie potrafiła powstrzymać na czas kiełkujących w niej uczuć, przystopować intensywności emocji".”

“Im wyżej mierzysz, tym
boleśniejszy jest upadek. Nie pytaj o przeszłość i nie planuj przyszłości. To moje życiowe motto
i lepiej je sobie zapamiętaj.”

“Czas to taka dziwna substancja. Przypomina ciasto, które z początku jest płynne, potem
nabiera gęstości, aż w końcu, pod wpływem temperatury, twardnieje, przybierając ostateczną
konsystencję. Tyle że czas jest taką odwrotnością ciasta. Najpierw zdaje się stać w miejscu,
potem nieco przyspiesza, aby na końcu płynąć jak szalony.”

“(...) nie każdą historię można opowiedzieć. Czasami opowiedzenie jej jest równoznaczne z kradzieżą. Kradniesz wtedy jakąś część jej tajemnicy. ”

“Rozpacz była jej bardzo dobrze znana. Podążała za nią od szkoły Świętego Hale'a, ciągnęła się u stóp niczym wierny czarny pies, czasem podgryzając ją w pięty. Teraz Beatrice powitała ją ze spokojem, prawie z przyjemnością, niczym przyjaciela z dzieciństwa.”

“Chciał odrzucić wątpliwości i lęki i wiedzieć, że nieważne, jak straszny wydaje się czasem świat, życie to nie tylko zamęt. Pragnął wiedzieć na pewno, że to, kim jest, nie zniknie, jeśli miecz odrąbie mu głowę, i że pewnego dnia znów spotka się z Bromem, Garrowem i wszystkimi, których kochał i utracił. Przepełniała go rozpaczliwa tęsknota za nadzieją i pociechą. Oszołomiony, poczuł się niepewnie na powierzchni ziemi.”