Wyszukiwarka

“Delikatne zmarszczki w kącikach ust. Lekkie opadanie policzków. Pasemka siwizny we włosach. Ubolewał nad każdą taką zmianą, bo przypominała mu, że ich wspólna podróż jest jedynie krótkotrwałą wędrówką przez zimną, samotną wieczność.”

“'Wzięłam jedną czekoladkę i odgryzłam kawałek, rozpoczynając swój rytuał. Cienka czarna powłoka pękła z chrzęstem i uwolniła aksamitny krem, który spłynął mi do ust. Zamknęłam oczy, rozsmakowałam się w słodyczy kwiatów i lekkiej goryczy kakao. Wielka przyjemność po słonych łzach.'”

“Archer uniósł kącik ust, podczas gdy ja uśmiechnęłam się lekko. Noah, nawet na nas nie patrząc, zaczął zmierzać w kierunku drzwi. Kiedy już miał pociągnąć za klamkę, zatrzymał go głos Archera.
- Jeśli jeszcze raz cię przy niej zobaczę, obiecuję, że na przeprosinach się nie skończy. Wyszczerzyłam się sama do siebie, gdy blondyn przytaknął, a następnie wyszedł z domu.”

“I wtedy pojmiesz, że najlepsze są jednak podpaski ze skrzydełkami.Wtedy zrozumiesz, że Polska żyje w zgodzie z Rosją, z Niemcami. Że „polskie” koncentracyjne obozy złe wcale nie były, że „prosto w serce” zastrzyki z ust uroczej pani, oprowadzającej szybko, zwiewnym, lekkim krokiem, jakby spacerowała najdroższą paryską alejką zimą, wiosną, latem, nie były te zastrzyki takie straszne znowu.”

“A może sny przypominają maleńkie, nowo narodzone chełbie modre, które odrywają się od swoich polipów na dnie morza i pulsującymi ruchami unoszą się przez kolejne warstwy wody, dopóki nie stracimy ich z oczu z miejsca, gdzie siedzimy na dnie morza, z uniesionymi do góry głowami, zaciśniętymi ustami, mrugającymi oczami, które lekko wychodzą z orbit z powodu ciśnienia, z maleńkimi bąbelkami unoszącymi się wokół naszych nosów i ust, z włosami kołyszącymi się przed twarzą jak wodorosty, kiedy tak siedzimy i próbujemy zrozumieć ich początki?”

“"-Jesteś nieśmiertelna. Jak ja. To też powód do radości.
- Patch... - zaczęłam, przymykając oczy, poruszona.
Musnął wargami płatek mojego ucha tak lekko jak skrzydło motyla.
- Kocham cię. - Jego stanowczy głos był przepełniony czułością. - Przypomniałaś mi, kim byłem dawniej. Sprawiłaś, że znów chcę być tamtym człowiekiem. Trzymając
cię w ramionach, czuję, że razem stawimy czoło wszelkim przeciwnościom i
zwyciężymy. Jestem twój, jeśli tylko się zgadzasz.
Z miejsca zapomniałam, że przemokłam do suchej nitki, że trzęsę się i nie chcę mieć
nic wspólnego ze stowarzyszeniem Nefilów. Patch mnie kocha - pomyślałam. Nic
innego się nie liczy.
- Nawzajem - odpowiedziałam.
- Pokochałem cię wcześniej niż ty mnie - mruknął, przyciskając głowę do mojej szyi.
- Pokonałem cię tylko w tym jednym i przy każdej okazji będę to podkreślał - kąciki
jego ust uniosły się w diabolicznym uśmiechu”

“– Ja... Ja nie chciałem. Musiałem to zrobić. Nie miałem wyjścia – odpowiedział, czując, że
obraz przed jego oczyma wiruje na tyle mocno i nieprzyjemnie, że z trudem utrzymuje równowagę.
Gdy do ust podeszła mu zawartość żołądka, Thomas wypluł wymiociny tuż pod własne nogi,
po czym wytarł twarz zewnętrzną częścią dłoni. Rozpoznając znajdującą się na języku oraz zębach
lepką warstwę gorącej krwi, poczuł obrzydzenie. – Nie musiałeś. Ty po prostu tego chciałeś – głos Johnny’ego dotarł do jego uszu zza
pleców, z kolei postać, za którą jeszcze przed kilkoma minutami podążał, niemal zupełnie zniknęła we
mgle.
Thomas ruszył bez wahania naprzód. Od tej chwili biegł tuż za nieznajomym cieniem. Wciąż
nie potrafiąc przybliżyć się do niego – otępiały i odurzony unoszącą się w powietrzu trucizną –
potykał się o własne nogi. Czując ból już nie tylko w czaszce, lecz także i w każdej cząstce drżącego z
wyziębienia ciała, tracił wszelkie siły. Tracił również poczucie, że zdoła wydostać się z pułapki.”