Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "lnie do nas", znaleziono 152

Jesteśmy sumą naszych uczynków, anie pojedynczymi pomyłkami.
It is sometimes an appropriate response to reality to go insane.
You might get an A in your maths. But life is blo­ody dif­fe­rent. You can’t expect life to be an A all the time.
Cieszę się, że nasze córki sią przyjaźnią, tak jak ja z Anią, co przecież w rodzinie nie jest takie oczywiste.
Ponieważ straciliśmy wiarę w nieśmiertelność, nie potrafimy już także uwierzyć naprawdę w śmiertelność.
[Da wir den Glauben an die Unsterblichkeit verloren haben, können wir auch nicht mehr recht an die Sterblichkeit glauben.]
Es kommt allein darauf an, WIE es erzählt wird. --- Wszystko zależy od tego jak zostanie powiedziane
Ciekawe, czy on naprawdę jest taki przekonany do tego, co mówi, czy klasycznie nawija makaron an uszy jak każdy dobry handlowiec?
- Anton, jeśli bardzo potrzebujesz, to można się upić. Ale wódką! Koniak i wino są dobre na serce.
- A wódka?
- Wódka na duszę. Jeśli bardzo boli.
His Vengeance is an insatiable engine fueled by burning wrath generating a boundless galactic nightmare.
At the subatomic level, reality is the collection of all possible quantum objects (Objects in an axiomatic sense), for example, an electron exists genuinely before measurement. Objects are devoid of experimental content, belonging to the 'hidden' (implicit) reality, about which one can only say that it exists (ontic truth – Def. 7.2.) and serves as a substrate (ex nihilo nihil fit) for S-objects (e.g., an electron after measurement), appearing as the effect of measurement performed by an observer (ontic truth). S-construct is essentially a model of S-object (e.g., characteristics of an electron after measurement), providing a more or less experimentally verified characterization of the electron as such (correspondence truth – Def. 7.2.). In the case of RAES, the electron is an abstract-essential entity that exists independently of the knowing subject and physical reality but can be reconstructed by the knowing subject (if it exists at all) in an infinite series of approximations (asymptotic truth – Def. 7.2.)
It seems to me, Golan, that the advance of civilization is nothing but an exercise in the limiting of privacy.
Ona patrzy na mnie, ja na nią. Wspomnienie, obraz i możliwość nakładają się an siebie. Znajdujemy się nie tylko w tej chwili, ale we wszystkich chwilach, które razem spędziliśmy i we wszystkich , które mogą nas jeszcze połączyć. (s.32)
Wszystko zdawało się układać idealnie. Pani Danusia stała się dla rodzeństwa Polów niemal rodziną. Wraz z Anią działały niczym perfekcyjnie skonstruowana maszyna, której osią był niepełnosprawny Ryszard.
To taki dzień, kiedy wszystko wydaje się nierealne, a ja tkwię gdzieś głęboko w swoich myślach.
(...) jesteśmy dosłownie zbiorem atomów, które kiedyś były gwiazdami i poruszały się chaotycznie, a za sto lat nie będzie nas na świecie i nic z tego, co czuliśmy, czy zrobiliśmy nie będzie miało znaczenia...
Nauka mówi, że jesteśmy tylko zbiorem komórek. Unoszącymi się w przestrzeni. Nie mających znaczenia ani celu.
Nie ma sensu... odkładać na później tego, co nieuniknione.
Życie jest wciąż takie samo, pozostaje niezmienne, a rządzi się własnymi prawami, które nas niewiele obchodzą, bo chyba nigdy nie poznamy ich do głębi.
Szczęśliwi są ci, którym wszystko jedno: lato czy zima.
Szczęścia dla nas nie ma i nie może być, my tylko ciągle czekamy na szczęście.
Jak się nie ma prawdziwego życia, żyje się mirażami.
XX wiek jest uważany za najtragiczniejsze ze wszystkich stuleci, wszak nigdy wcześniej tylu ludzie zostało zbombardowanych, rozstrzelanych, powieszonych, nabitych na pal, utopionych, zakłutych i rażonych prądem, zanim zostali spaleni albo zakopani żywcem.
Trupy się kumulują, stos wznosi się aż do nieba, historia powszechna świata, która jest zwykłym ciągiem masakr, stojących za każdym przemówieniem, każdym gestem, każdym wspomnieniem, i jeśli Auschwitz jest tragedią, która skupia w sobie naturę wszystkich innych tragedii, też nie przestaje być swego rodzaju dowodem na bezsensowność doświadczenia ludzkiego we wszystkich czasach i miejscach - wobec którego nic się nie da zrobić, niczego wymyślić.
W teatrze każdy może spotkać siebie samego i nieuważnie przejść obok samego siebie, ponieważ się przy tym jeszcze nie dość intensywnie ze sobą spotkał. Wierzę, że teatr jest jedynym miejscem, w którym to jest możliwe.
[Auf dem Theater kann jeder sich selbst begegnen und achtlos an sich vorübergehen, weil er sich dabei noch immer nicht fest genug getroffen hat. ich glaube, das Theater ist der einzige Ort, an dem das möglich ist.]
Wypaliłem w milczeniu, a potem rzuciłem kiepa do piaskownicy.
-Wiesz, ile minie, zanim to się rozłoży?
-Hę?
- Filtr nie jest zrobiony z papieru, tylko z plastiku. I musi przeleżeć tam przez pięć lat, anim zacznie się rozkładać. To tak, jakbyś wyrzucił do tego piasku skarpetę.
Uciekaj i nie zapomnij, że w świecie bogów każde ocalone życie wymaga ofiary zastępczej.
Wprawdzie serce kobiety nigdy nie pokrywa się zmarszczkami...jednak dobrze od czasu do czasu sprawdzić czy nadal bije.
Bo dobro zawsze triumfuje i zawsze dobrzy ludzie są nagradzani, a złych spotyka kara.
Człowiek nie wybiera sobie bogów! Za to oni, niestety, często wybierają tych, których chcą gnębić.
Zuchwałość jest przeciwstawianiem się woli bogów.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl