Wyszukiwarka

“– Wiesz Zosiu, roz­my­śla­łam o tym, jak czę­sto przy­pad­ki zmie­nia­ją nasze życie, i wy­da­je mi się, że los je sta­ran­nie ob­my­śla, żeby w końcu po­kie­ro­wać wszyst­kim po swo­je­mu.”

“Patrzyłem to na śpiącą Zosię, to na pochrapującą obok Lunę, i zastanawiałem się, czy w ogóle jest możliwe, byśmy mogli spróbować pozszywać nasze porozrywane na kawałki serca. I czy nasze rany mogą się zabliźnić na tyle, by zostały po nich wspomnienia. ”