Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "paul", znaleziono 179

Ludzie traktują chwilę obecną jak punkt w drodze do wielkiego celu, który się wydarzy w przyszłości, a potem dziwią się, że długi dzień się kończy; oglądają się wstecz na swoje życie i widzą, że sprawy, którym pozwolili tak niepostrzeżenie przeminąć, drobne przyjemności, które tak lekko odtrącali, miały w ich życiu największe znaczenie - były największym i najwspanialszym zwycięstwem i treścią ich istnienia.
Inteligencja ma wiele odcieni, lecz gniew jest zawsze takiego samego koloru.
Politycy nie lubią ryzyka, lubią układy.
Człowiek walczący z potworami niechaj lepiej baczy, by walka ta i jego nie zamieniła w potwora. Jeśli patrzysz w otchłań zbyt długo, otchłań odwzajemni twoje spojrzenie.
Ludzi cywilizowanych i nieludzko okrutnych dzieli tylko krótki spacerek.
Jeśli są ludzie, u których nigdy nie dopatrzono się śmieszności, to tylko dlatego, że nie szukano dość dokładnie.
Upokorzenie smakuje tak samo w ustach każdego człowieka.
Jeśli chcesz ściągnąć na siebie uwagę Boga, zdradź mu swoje plany.
...martwienie się jest ulubionym sposobem diabła na zabijanie czasu.
W tej parszywej i wypełnionej cierpieniem egzystencji jesteśmy zarazem duszami dręczonymi w piekle i diabłami, które zadają katusze.
Zbytek nauki sprowadza słabość na ciało.
W ten czy inny sposób wszystko w końcu sprowadza się do polityki.
Znacznie łatwiej jest czegoś nie zrobić, niż o tym nie myśleć.
Jesteśmy braćmi w cierpieniu, wiec musimy wykazywać tolerancję, cierpliwość, wyrozumiałość i miłosierdzie.
Kiedy patrzę na meteoryt, który trzymam w swoje własnej dłoni, myślę o życiu i uświadamiam sobie, że w skali kosmicznej jest ono wprawdzie równie krótkie jak życie świetlika, ale przecież wspanialsze i znacznie bardziej fascynujące.
(...) serce chodzi własnymi ścieżkami, o których umysł nie ma pojęcia.
- Nie jest pani człowiekiem - stwierdziłem.
Pani Lorentz skinęła głową, pochyliła się w moją stronę i szepnęła:
- Pewnie, że nie. Jestem bibliotekarką.
Najciekawsza część podróży prowadzi pod górę.
(...) rozczarowanie, którego się spodziewamy wcale nie boli mniej.
Dla ludzi, którzy kochają książki, przeznaczenie jest oczywistością.
Dziedzina przekonań to sfera nietykalna, do której wdzierać się nikt nie ma prawa.
Możliwość, że żyjemy w fałszywej próżni nigdy nie wydała się szczególnie radosna. Rozpad próżni stanowi ostateczną katastrofę ekologiczną; po takim rozpadzie nie tylko życie staje się nie możliwe, ale również zmienia się całkowicie chemia. Jednak dotychczas mogliśmy się pocieszać myślą, że z biegiem czasu w nowym stanie znów pojawi się życie, może nie takie, jakie znamy, ale jednak zdolne do przeżywania radości. Ta możliwość została teraz wyeliminowana.
Jeśli wszechświat ma jakiś cel i jest w stanie go zrealizować, to musi mieć również i koniec, gdyż jego dalsze istnienie byłoby zbyteczne i bezsensowne. Na odwrót, jeśli wszechświat trwa wiecznie, to trudno sobie wyobrazić, że może on mieć jakiś ostateczny cel. Wobec tego kosmiczna śmierć może okazać się ceną jaką trzeba zapłacić za kosmiczny sukces. Być może jedyne, na co możemy liczyć, to to, iż nasi następcy poznają cel wszechświata, nim upłyną ostatnie trzy minuty.
Jest to nie bardziej skomplikowane niż wiedza, że ruszyło się od drzwi domu, przeszło dziesięć metrów na północ i dwa metry na zachód, a potem wspięło na wysokość półtora metra po drabinie opartej o stary dąb. Trzeba przy tym pilnować równowagi, bo drabina zdaje się nieco chybotliwa. Oczywiście śledzenie pozycji statku w kosmosie jest o tyle bardziej złożone, że w równaniach ruchu należy uwzględnić działanie grawitacji. Zasadniczo jednak mechanizm jest ten sam.
Żaden rozumny człowiek nie uznaje rzeczy za prawdziwe tylko dlatego, ze tak twierdzi osoba stojąca u władzy. Nie przyjmuj za prawdę nic, w czym sam się nie utwierdziłeś.
Towarzyskość to niebezpieczna rzecz, a może się okazać nawet zgubna w skutkach, ponieważ oznacza kontakt z ludźmi, z których większość jest ciemna, pusta i przewrotna i pragnie twojego towarzystwa tylko dlatego, ze nie znosi swego własnego. Nudzi się ze sobą śmiertelnie i wcale nie widzi w tobie przyjaciela, tylko rozrywkę w postaci tańczącego psa albo przygłupiego aktorzyny z repertuarem zabawnych opowiastek.
Żadna wiadomość nie jest ani tak dobra, ani tak zła, jak się z początku wydaje.
On sam był okropnym, beznadziejnym kierowcą, nieuważnym, rozkojarzonym marzycielem za kierownicą, który za każdym przekręceniem kluczyka w stacyjce stawał się potencjalnym sprawcą wypadku, lecz pomimo wszystkich karygodnych błędów, jakie popełniał za kierownicą, był świetnym nauczycielem i jego najlepsza rada wszech czasów brzmiała: ustępuj innym; przyjmij, że wszyscy pozostali kierowcy to głupki i szaleńcy; niczego nie bądź pewien.
Pisanie zaczyna się w ciele, jest muzyką ciała i nawet jeśli słowa coś znaczą, czasem mogą coś znaczyć, muzyka słów jest tam, gdzie zaczyna się ich znaczenie. Siedzisz przy biurku, by zapisywać słowa, lecz w myślach ciągle chodzisz, zawsze chodzisz, a to, co słyszysz, to rytm twojego serca, to jego bicie. (...) Pisanie jako najniższa forma tańca.
Uśmiechy zbyt wielu ludzi nie oznaczają tego, co powinny.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl