Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "paul", znaleziono 179

– Idee. Jestem opętana przez idee. Równie stare co ludzkość, a może nawet starsze. Być może wcześniej one po prostu dryfowały w przestrzeni, czekając aż ktoś je pomyśli. Może my ich wcale nie myślimy, może wyławiamy je z innego wymiaru albo jakiegoś innego umysłu.
Nieszczęście czyni ludzi tajemniczymi. Ci, co cierpią, usiłują stale oszukać spojrzenia ciekawych, pragnących zgłębić ranę ich serca.
Nieczyste sumienie obawia się ludzkiego wzroku.
Misterium pożądania zaczyna się od patrzenia w oczy ukochanej, w oczy ukochanego, bo tylko tak człowiek może pochwycić rozbłysk, świadczący, kim jest owo drugie.
Ciała się liczą, to jasne - bardziej, niż skłonni jesteśmy przyznać - jednak coś, co nas obezwładnia, to nie miłość do ciał, lecz miłość jednego do drugiego; jeśli istota tego, czym jesteśmy, miałaby się ograniczać do ciała, do krwi i kości, równie dobrze mogłoby jej nie być.
Samotność jest wspaniała, Cale'u, i to w dwójnasób. Po pierwsze, pozwala człowiekowi przebywać sam na sam ze sobą, po drugie, chroni go od towarzystwa innych.
Jeśli zawsze dokonujesz właściwego wyboru, bezpiecznego wyboru, tego samego, co większość ludzi - pozostaniesz taki sam jak inni. Wciąż marząc o tym, żeby życie wyglądało inaczej.
Istnieje standardowy albo konwencjonalny punkt widzenia. Istnieje osobisty punkt widzenia. Istnieje ogólny punkt widzenia, podzielany przez większość. Istnieje skrajny punkt widzenia, który podzielają nieliczni. Ale właściwy punkt widzenia nie istnieje. Zawsze masz rację. Zawsze się mylisz. Wszystko zależy od przyjętej perspektywy. W każdej dziedzinie postęp zawdzięczamy ludziom ze skrajnym lub osobistym punktem widzenia.
Mogę wygrać - nawet grę, której zasad nie znam
Konieczność nie oznacza pewności wykonania.
Czy prawda, w którą nie można uwierzyć, jest kłamstwem?
Uwielbiam starą ziemską kulturę. Czy to nie jeden z waszych bajkopisarzy stwierdził: "Posługuję się zwierzętami, aby uczyć ludzi"?
Właściwie wszyscy jesteśmy martwi. Powinniśmy się do tego przyzwyczaić.
jej słabość jest jej największą siłą.
Nie miej złudzeń Chinino, wróg mojego wroga nie jest moim przyjacielem.
Na całym świecie napisano i wydano wiele książek poświęconych teorii debiutowej i fazie gry środkowej, a także najważniejszym turniejom szachowym; opublikowano też liczne zbiory partii czołowych mistrzów. W porównaniu z tym publikacje o końcówkach są stosunkowo nieliczne - mimo faktu, że gra końcowato jedna z najważniejszych faz partii szachowej.
Typowa partia szachowa zazwyczaj składa się z trzech faz: debiutu, gry środkowej oraz końcówki.
końcówka jest tym etapem partii, w którym chodzi o przekształcenie w wygraną przewagi zdobytej w grze środkowej albo już w debiucie.
Przyznać wypada, że z czysto technicznego punktu widzenia końcówki wydać się mogą mniej ciekawe od studiowania teorii debiutowej czy też strategii gry środkowej.
nawet najwybitniejszym szachistom zdarzają się potknięcia w końcowej fazie partii.
Pozycje z królem i dwoma pionkami walczącymi z królem i jednym pionkiem to bardzo skomplikowany podrozdział wiedzy o pionkówkach.
Zdarza się też jednak wiele takich pozycji, w których wygrana nie jest łatwa.
Kiedy pionki silniejszej strony znajdują się na sąsiednich liniach pionowych, a jeden z nich to tzw. wolniak, zwykle zapewnia to znakomite widoki na uzyskanie zwycięstwa.
We wszystkich pozycjach, w których liczy się utrzymanie opozycji, białe wygrywają, ponieważ zawsze mogą zdobyć tempo.
Siła bronionego "wolniaka" tkwi w tym, że bierka ta poważnie ogranicza swobodę poczynań króla przeciwnika i równocześnie pozwala własnemu królowi na w miarę swobodne przemieszczanie się po całej szachownicy.
Końcówki z hetmanami i pionkami u obu przeciwników należą do najbardziej złożonych w grze szachowej.
W walce hetmana z lekkimi figurami wynik zależy zazwyczaj od rozmieszczenia poszczególnych figur. Cztery lekkie figury zwykle wygrywają z hetmanem, trzy wystarczają tylko do remisu, a dwie lekkie figury są słabsze od hetmana.
Jednak nawet w pozycjach o takim układzie sił (goniec i skoczek kontra hetman) są pewne wyjątkowe sytuacje, w których hetman nie zapewnia silniejszej stronie szans na zwycięstwo.
Bez wątpienia spośród wszystkich typów końcówek zdecydowanie najczęściej wynikają w partiach szachowych "wieżówki".
Zazwyczaj wieża wygrywa w walce z pionkiem, ale znamy tu wiele wyjątków, zwłaszcza odnoszących się do takich sytuacji, kiedy król znajduje się daleko od pionka przeciwnika i zadanie powstrzymania tej ostatnie bierki spada na samotną wieżę.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl