Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "pl i lecz i olive", znaleziono 70

Ludzie tak łatwo ulegli znieczuleniu, tak beznadziejnemu odrętwieniu, gdy w grę wchodziła powtarzalna natura istnienia.
- I wydaje mi się, że możesz kogoś potrzebować, zanim go pokochasz.
Kiedy byłem młody, byłem wolny, lecz nie zdawałem sobie z tego sprawy; miałem czas, lecz nie byłem tego świadomy, obdarzono mnie miłością, ale jej nie poczułem. Musiało minąć trzydzieści długich lat, zanim pojąłem znaczenie miłości, wolności i czasu. Teraz u zmierzchu mego życia, zrozumienie to przeszło w spełnienie.
Kiedy rozmawiamy z ludźmi, ci wkładają dużo wysiłku w interpretowanie tego, co mówimy. A komputery nie. Wyłapują nasze najdrobniejsze błędy, co do jednego i wymachują nam nimi przed nosem, aż je naprawimy. To się odbija na naszym umyśle i na osobowości. Kiedy spotkasz kodera masz przed sobą osobę, której codziennym podstawowym doświadczeniem są niekończące się porażki i skrajna frustracja.
Wywarcie tak ogromnego wpływu na los jednej osoby albo niewielkiej grupy przynosi równie dużą euforię jak moje wcześniejsze wyczyny [...] Przeprogramowywałem się.
Kodowanie zawsze miało pewien osobliwy posmak cudotwórstwa. Jasne, jest formą inżynierii. Tym się jednak różni od wszystkich innych jej rodzajów - mechanicznej, przemysłowej, lądowej - że maszyny wytworzone za pomocą oprogramowania są utkane ze słów. Kod to język: język, którym człoowiek przemawia do krzemu, język, który sprawia, że maszyna ożywa i wykonuje naszą wolę. Przez to kod jest dziwnie literacki.
Prawo Murphy'ego: cokolwiek może ci pokrzyżować plany, z pewnością je pokrzyżuje (...)
O to właśnie chodzi w zaufaniu (...) Nigdy nie masz pewności.
Dziwne, że ludzie mogą się znać przez tyle lat i tak bardzo mylić się co do siebie.
Zawsze jest jakaś droga,którą można pójść,zawsze jest jakieś wyjście.I nie trzeba się bać.
Odwaga polega na tym,żeby iść do przodu,choćby nie wiem co.
Nic nie jest prawdziwe, wszystko jest dozwolone.
Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak umierać
Tam, gdzie inni ślepo podążają za prawdą, ty pamiętaj że nic nie jest prawdą
Czasem człowiek w pojedynkę jest w stanie sforsować mury , z którymi nie poradzi sobie cała armia.
Wybacz, ale zmęczyło mnie już czekanie, by ludzkość wreszcie przejrzała na oczy.
I nawet jeśli to, do czego dążymy, w ostatecznym rozrachunku nie istnieje, tak jak raj na ziemi, każdy dzień naszej walki sprawia, że posuwamy się do przodu, że wychodzimy z tego bagna ludzkiej beznadziei.
Leonardo był marzycielem. a marzycielom powinno się pozwalać marzyć.
- Będzie bolało, ale tylko przez krótką chwilę - powiedział. - Jak wiele rzeczy w życiu.
"No jasne. to właśnie robią ludzie w tym chaotycznym świecie, świecie wolności i wyboru: odchodzą, kiedy chcą. Znikają, wracają, potem znowu znikają. a Ty zostajesz z tym sam i musisz się jakoś pozbierać."
Nadzieja trzyma przy życiu. Nawet po śmierci jest to jedyna rzecz, która trzyma przy życiu.
Miłość - najbardziej zdradliwa choroba na świecie: zabija cię zarówno wtedy, gdy cię spotka, jak i wtedy, kiedy cię omija. Ale to niedokładnie tak. To skazujący i skazany. To kat i ostrze. I ułaskawienie w ostatnich chwilach. Głęboki oddech, spojrzenie w niebo i westchnienie: dzięki Ci, Boże. Miłość - zabije cię i jednocześnie cię ocali.
Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.
Ten, kto skacze do nieba, może upaść, to prawda. Ale może też poszybować w górę.
Miłość - jedno słowo, niby nic, nieznaczne jak ostrze noża. Właśnie tym jest: ostrzem, krawędzią. Przechodzi przez środek twojego życia, dzieląc wszystko na pół. Przed i po. Cały świat spada na którąś ze stron. Przed i po. I w trakcie - moment na krawędzi.
Jak ktoś może mieć taką moc, by sprawić, że drugi człowiek rozpada się na tysiąc kawałków albo doświadcza uczucia pełni?
Jedną z najdziwniejszych rzeczy w życiu jest to, że będzie ono parło do przodu, ślepe i nieświadome, nawet gdy nasz prywatny świat-nasza mała wykrojona przestrzeń-jest niszczony przez kataklizmy, a nawet się rozpada.
Ze wszystkich chorób najgorsze są te, które pozwalają człowiekowi wierzyć, że ma się dobrze.
Nigdy nie bij osła, na którym siedzisz.
Mamo, proszę, powiedz, jak do domu wrócić,
Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić.
Spotkał mnie wilkołak i w swej okropności,
Pokazał mi zęby i wyrwał wnętrzności.
Mamo, proszę, powiedz, jak do domu wrócić,
Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić.
Zatrzymał mnie wampir, miał krzaczastą brew,
Pokazał mi zęby i wyssał krew.
Mamo, proszę, powiedz, jak do domu wrócić,
Zgubiłam się w lesie, chciałam drogę skrócić.
Jestem już półżywa, nie mam siły stać.
Spotkałam Odmieńca, co urzekł mnie wielce,
Pokazał mi uśmiech i skradł moje serce.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl