Sami w eterze

Charlotte Regan cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową, miała wyrok za fałszerstwo przez co została skierowana na przymusową psychoterapię. Na jej drodze staje Aldo Damiani, który zmaga się z depresją kliniczną i obsesją na punkcie pszczół i podróży w czasie..
Przypadkowe spotkanie sprawia, że dwoje zaczyna prowadzić pochłaniające rozmowy skutkujące wzajemnym uzależnieniem..

Pomimo chęci zapoznania się z lekturą i zaciekawieniem ze strony opisu niestety nie była to dla mnie zachwycająca lektura.
Owszem obserwacja narodzin uczucia we współczesnym świecie, kiedy to dwoje bohaterów zmaga się ze swoimi schorzeniami była bardzo specyficzna i pomimo trudnej miłości warto było poznać ich emocje. Jednak sposób narracji, który wyróżnia się nietypowością ze strony autorki niestety utrudniał mi wejście do tej historii.

Autorka sama zmaga się ze schorzeniem afektywnym dwubiegunowym przez co jej wizja na tę powieść odchodziła od moich oczekiwań ze względu na formuowanie treści, wybijające się mocnym słowem i oryginalną narracją z dodawaniem licznych wtrąceń. Specyfika tej historii, jej problemy, przemyślenia oddawały realizm jaki towarzyszy bohaterom, ale i ich przeszłości, która odbiła się na dalszym życiu.

Jest to dość osobliwa książka, jak dla mnie sposób jej przedstawienia jest nieco chaotyczny przez co nie mogłam się dostatecznie wczuć we wzajemną relacje rodzącą się między bohaterami.
Z pewnością #samiweterze znajdzie swoich sympatyków, ...

Jak wiele może zmienić jedno przypadkowe spotkanie? Jak wielki wpływ na nasze życie może mieć jedna osoba? Czy dwa ciężkie charaktery mogą mieć na siebie dobry wpływ?

Aldo jest doktorantem, marzącym o podróży w czasie, nie brak mu destrukcyjnych, obsesyjnych myśli i ekscentrycznej osobowości. Do tego mierzy się z aspołecznością i depresja.

Charlotte jest fałszerką dzieł, mierząca się z chorobą afektywną dwubiegunową, przez wyrok sądu musi chodzić na psychoterapię. Na jej korzyść nie działają częste kłamstwa ani autosabotaż.

Ta dwójka specyficznych ludzi zupełnie przypadkiem spotyka się w zbrojowni Instytutu Sztuki w Chicago. Oboje mają swoje traumy, ciężkie bagaże doświadczenia i własne demony. Czy z połączenia ich może wynikać coś dobrego?

Z początku bardzo walczą z tym uczuciem, uciekając od opcji bycia razem. Jednak coraz bardziej na kaw wychodzi ich współzależności. Pytanie tylko do czego to ich doprowadzi?

Zupełnie wyjątkowa Książka, niebanalna, pokazując jak niespodziewane są uczucia, jaki wpływ ma miłość na człowieka i jak jedno spotkanie może wszystko zmienić. Przede ukazuje ludzkie problemy, głównie te psychiczne, różne stany i wyzwania z którymi trzeba się mierzyć. To bardzo potrzebne aby ukazywać te problemy w książkach, dzięki czemu czytania jest nie tylko przyjemnością, ale też pomaga nam zrozumieć i dedukować się. Bardzo ciekawa książka.

Aldo i Charlotte wpadają na siebie w Instytucie Sztuki. On jest doktorantem zafascynowanym podróżami w czasie. Ona jest fałszerką dzieł sztuki. Cierpi na chorobę afektywną dwubiegunową. Zaburzenia nie są przeszkodą w znajomości tej dwójki. Dzięki spotkaniom świat dla nich staje się inny.

Historia jaką stworzyła Olivie Blake jest o ludzkich wadach, o poczuciu, że zasługujemy na miłość, wystarczy jedno spotkanie, jedno spojrzenie by zmieniło się nasze życie. Ta książka jest skomplikowana i bardzo głęboka, skłania czytelnika do przemyśleń.

Początek historii jest interesujący, wciąga. Są fajne dialogi o pszczołach, podróżach w czasie oraz sztuce. Było kilka świetnych tekstów. Jednak im dalej tym robi się monotonnie i powolnie. Nie ma dużo dialogów, większość książki to myśli, miejscami trudne do zrozumienia. Aldo i Charlotte mimo ekscentrycznych osobowości, postanawiają, spróbować być razem, mimo iż są osobami głęboko wadliwymi, które mają wadliwy związek.
Podobał mi się bardzo pomysł mężczyzny na wykorzystanie sześciu rozmów.

Ta książka dla jednego czytelnika będzie świetna, a w szczególności dla tego, który kocha historie oparte na postaciach z niekonwencjonalnymi romansami i pisarstwem, które jest liryczne, a dla innego będzie to irytujące. Musicie sami przeczytać i się przekonać.

„Sami w eterze” to książka, która dość mocno mnie zaskoczyła i z całą pewnością nie jest to lektura dla każdego. Wszystko dlatego, że zawiera motyw chorób psychicznych, a do najłatwiejszych on nie należy.

Z cala pewnością podczas czytania trzeba się mocno skupić, ponieważ jest to historia pełna chaosu. Jednak fakt, że autorka ma niesamowity warsztat pisarki to przez powieść dosłownie się płynie, ale i mocno ją przeżywa. Historia bohaterów bardzo mocno chwyciła mnie za serce i zmusiła do wielu refleksji.

Regan I Aldo to postacie o ekscentrycznych osobowościach, które z jednej strony są od siebie tak różne, ale i zarazem podobne. Czytając ich historię ciągle miałam z tyłu głowy, że jest to coś niezwykle realnego, ale i abstrakcyjnego. Nie jest to romans, którego można było się spodziewać. Miłość otoczona jest tutaj siłą destrukcji, matematyką, czy sztuką. Wszystko wykracza tutaj po schematy, a dzięki temu o książce ciężko jest zapomnieć.

„Sami w eterze” zmusza do refleksji nad życiem i miłością. Pomimo, że jej lektura wymaga ogromnej dawki skupienia to warto ją przeczytać. Zdecydowanie polecam! Premiera już 26 kwietnia.

,,Sami w eterze" to romans, który ma kilka elementów charakterystycznych dla powieści psychologicznych. Książka Olivie Blake z pewnością na tle swojego gatunku wyróżnia się przede wszystkim klimatem i podejściem do relacji romantycznych. Nie ma tu typowego romantyzmu, zamiast tego czytelnik obserwuje kruchą kondycję ludzkiej egzystencji, toksyczne relacje i tragiczną miłość.

Na początku powieści zabieg zastosowania pięknego, lirycznego i naukowego języka podczas rozmów głównych bohaterów a używanie wulgarny, prostego i pozbawianego środków stylistycznych języka w stosunku do reszty działał, ponieważ ciekawie korespondował z naturą Alda i Regan oraz tym, jak byli postrzegani przez naturę. Język i styl autorki w tej książce został pięknie wykorzystany.

,,Sami w eterze" Olivie Blake jest zaskakującym doświadczeniem czytelniczym. Autorka wyrywa opowieść miłosną ze znanych ram i opowiada ją w swoim stylu. W tej powieści znajdziecie oryginalny początek i wyjątkowych bohaterów. To książka pełna kontrastów i aluzji.