Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "ponad mate", znaleziono 127

"Odkąd pamiętam widziałam cienie.Mroczne kształty. Byly tam w noc pożaru.Czasami myśle,że tylko anioł stróż może mnie ochronić,ale nigdy nie wierzylam w aniołydopuki nie poznalam Jego."
Czasem piękne rzeczy pojawiają się w naszym życiu znikąd. Nie zawsze je rozumiemy, ale musimy im zaufać. Wiem, że masz ochotę kwestionować wszystko, ale czasami warto mieć trochę wiary.
Wszystko w porządku? - wyszeptał jej Daniel do ucha. - Tak - Czuła uderzenie jego skrzydeł. - Złapałeś mnie. - Zawsze cię złapię, kiedy będziesz upadać.
Czy ją odnajdzie ? Niewątpliwie. Czy ją uratuje ? Zawsze.
"By tworzyć własne dzieła sztuki, posługuj się tym, co znajdą twoje dłonie, i tym, co dostrzeżesz umysłem."
"Są ludzie, którzy przez chwilę lub przez całe życie starają się podciąć ci skrzydła, podczas gdy inni pomagają ci w nauce latania"
Najwyższą cenę za wywoływane przez mężczyzn wojny zawsze płacą kobiety. Jednak to właśnie one nigdy nie tracą nadziei”.
Wychodzimy za mąż, bo tak się przyjęło. A potem rodzimy dzieci i szybko się okazuje, że są one jedyną rzeczą nudniejszą niż inne kobiety.
Szkicowaliśmy przyszłość i niepewnie, niemal ze strachem zaczynaliśmy wpisywać w nią siebie nawzajem, za każdym razem z półuśmiechem cofając się przed tym, co niewypowiedziane.
Nadzwyczaj francuski zabieg, z bezwstydnej niemoralności uzyskać wytworność. Niemcy też tak próbowali, ale nigdy nie wznieśli się ponad zwyczajną wulgarność.
Nie potrafię opisać satysfakcji, jaką czuję człowiek, który sam obsadził swój ogród i się nim opiekował(...) Który uczynił choćby skrawek ziemi piękniejszym, niż go zastał.
Ktoś, kogo znałam przed laty powiedział mi kiedyś, że strach to drzwi do możliwości.
Ktoś, kto nagle został zwolnony z odpowiedzialności za drugiego człowieka, wcale nie czuje się wolny - jest zagubiony jak dryfująca bez celu łódź.
Nie można za wszystko obwiniać rodziców czy dzieci. Większość ludzi robi, co w ich mocy. Nistety to czasami za mało.
Czytanie kształtuje człowieka. Krajobraz książkowy jest poniekąd bardziej prawdziwy od tego za oknem. Nie znika, gdy traci się go z oczu, jest zapisany pod powiekami.
Mądry przyjaciel powiedział jej kiedyś, że ludzie nie zmieniają się z wiekiem, stają się tylko starsi i smutniejsi.
Skłonność do samokrytyki to jedno, a paraliż analityczny to zupełnie coś innego.
Istnieje różnica między romantyczną nostalgią a prawdziwym życiem.
Sytuacja człowieka jest zawsze inna, niż mogłoby się zdawać.
Pamiętasz, jak w dzieciństwie dzień wydawał się wiecznością i miałaś wrażenie, że każdy rok do urodzin trwa całe życie? Później, kiedy podrosłaś, czas biegł jakby szybciej. (...) To dlatego, że kiedy jesteś dziesięciolatkiem, jeden rok stanowi dziesięć procent całej twojej egzystencji na świecie. A jeżeli dwóch pierwszych lat się nie pamięta, wtedy to jest jeszcze większy procent. (...) Kiedy masz czterdzieści lat, jeden rok jest jedną czterdziestą całej twojej egzystencji. Więc wydaje się, że każdy rok mija szybciej i nie ma już takiego znaczenia jak kiedyś.
Żyłeś sobie kiedyś swoim życiem, w swojej rzeczywistości i nagle stało się coś, co rozerwało twój świat na pół? Coś zobaczyłeś albo usłyszałeś i w jednej chwili to, kim byłeś, wszystko, co robiłeś, rozprysło się na tysiąc odłamków brutalnej, gorzkiej rzeczywistości?
Mój brak postępów, niedojrzałość wraz ze zdrową dozą skłonności do autodestrukcji sprawiły, że pod wpływem impulsu chciałam odpowiedzieć "och pieprzyliśmy się w kurniku". Ale wykończona nerwowo nie potrafiłam tak żartować.
- Chcę Ci po prostu powiedzieć, że ratować warto każdego - powtórzyła bardziej stanowczo. - Gdybym w to nie wierzyła, nie mogłabym dalej żyć. Skończyłabym ze sobą dawno temu.
Każdy zegar jest wyjątkowy - powtarzał. - I tak jak twarz u człowieka, tarcza zegara, niezależnie od tego, czy jest ładna, czy nie, stanowi tylko maskę za którą skrywa się mechanizm.
Odkryłam, że strata pozostawia w człowieku dziurę i że dziury te trzeba czymś zapełnić. Taka jest naturalna kolej rzeczy.
Sztuka iluzji polega głównie na tym, by wiedzieć, co ludzie chcą zobaczyć, i zadbać o to, by to zobaczyli.
Prawda zależy od tego, kto opowiada historię.
Ludzkość wykazywała się pychą,ignorując umysły i słowa przedstawicielek płci pięknej.
Kiedy człowiek sam nie może udać się w odwiedziny, rozpaczliwie wyczekuje gości.
(...) ludzie mają brzydki zwyczaj podlegania ciągłym zmianom. Odchodzą. Umierają. Miejsca są bardziej trwałe. Nawet jeśli zostanie zniszczone, można je odbudować. Nawet ulepszyć. Na ludziach nie można tak polegać, nie zawsze będą ci towarzyszyć.
© 2007 - 2024 nakanapie.pl