Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "raabe ja i", znaleziono 16

Sami wykuwamy swoje szczęście, w pocie czoła, każdy w ramach swoich możliwości.
Rzeczywistość to tylko złudzenie.
Na wrogach najlepiej zemścić się, pokazując, że jest się lepszym od nich.
W czasie przerwy wiosna wyciągnęła ludzi do ogrodu. Pachniało słońcem. Z kolorowych rabat dochodziło brzęczenie pszczół.
Zakładanie rabat bywa sporym wydatkiem. Lepiej się więc postarać i przygotować dobrze miejsce, żeby nie gryzły nas potem wyrzuty sumienia.
-Na twoim miejscu nie upierałbym się, że jesteś naszym Dyrem (...). W porządku, znudziło ci się nazwisko Twardowski... Powiedz: jestem Rambo albo Michael Jordan, ostatecznie Batman, ale dlaczego Rąbek? Dlaczego ten stary żółw?
Obrazu się nie kończy. Obraz się porzuca.
Za każdym razem kiedy zanurzał pędzel w farbie i unosił rękę, był mistrzem, wszechmocnym i niezaprzeczalnym szalonym i rzeczowym marzycielem, ale w momencie, gdy cienkie kleiste włoski z grzbietu kuny zbliżały się do płótna, do szkicu Kai, Peter znów stawał się błaznem, wszystko znikało
Człowiek z latami wcale nie staje się lepszy, doświadczenie nie stanowi żadnej gwarancji, człowiek nie uczy się na swoich błędach, nie awansuje, bo przecież jest raczej odwrotnie, najlepsze już ma za sobą, zrobił to , co umiał najlepiej, minął punkty kulminacyjne
Natura to marna artystka. Natura to handlarka starzyzną.
Życie można zrozumie, patrząc nań tylko wstecz. Żyć jednak trzeba naprzód
Wyjątek wyjaśnia to, co ogólne i sam siebie. (...) I jeśli ktoś pragnie właściwie studiować to, co ogólne, musi tylko rozejrzeć się za rzeczywistym wyjątkiem. Wyjaśnia on wszystko znacznie lepiej niż ogólność. (...) Nieskończone mówienie o ogólności nudzi; istnieją wyjątki. Jeśli nie można ich wyjaśnić, także ogólność pozostanie niewyjaśniona.
Dzięki własnym siłom człowiek może zostać tragicznym bohaterem, ale nie rycerzem wiary. Kiedy człowiek wkracza na ciężką w pewnym sensie drogę bohatera, wiele może mu służyć radą; temu, kto kroczy uciążliwą ścieżką wiary, nikt nic nie może poradzić, nikt go nie może zrozumieć. Wiara jest cudem, a przecież żaden człowiek nie jest wyłączony z możliwości tego cudu; albowiem to, w czym się łączą życia wszystkich ludzi , to namiętność, a wiara jest namiętnością.
Ten, kto kocha Boga, nie potrzebuje ani łez, ani zachwytów, zapomina w miłości o cierpieniu, i to tak zapomina, że nie zostałby najmniejszy ślad jego męki, gdyby sam Bóg jej nie pamiętał, gdyż On widzi człowieka „w skrytości”, zna jego nędzę, liczy łzy jego i niczego nie zapomina.
Czymże jest edukacja? Myślę, że to droga, którą przechodzi pojedynczy człowiek, aby poznać samego siebie; a kto tej drogi nie dopełni, mało wyciągnie korzyści z faktu, że urodził się w najbardziej oświeconej epoce.
W nieskończonej rezygnacji jest spokój i wypoczynek; każdy człowiek, który nie poniżył się pogardą dla samego siebie – co jest jeszcze gorsze od pychy – może wypracować w sobie możliwość tego wysiłku, który w swym bólu godzi nas z rzeczywistością.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl