Wyszukiwarka

“- Wiesz co, Stan? Możesz jednak zawieźć mnie do tamtego domu? Zostawię rzeczy i będę je stopniowo przenosił do chatki. Domu... domu z bala niedźwiedź nie rozwali, prawda?
- Domu z bala? - uśmiechnął się do siebie. - Wiesz, gdyby chciał i wiedział, że może, to by rozwalił. Ale nie wie. Niedźwiedzie drapią po ścianach, próbują je nadgryzać, ale nie rozumieją,  że są drzwi z klamkami, że są okna. Wiesz... - znowu uśmiechnął się do siebie. - Przyjechałem kiedyś do chatki, która jest jeszcze głębiej w interiorze. Patrzę, a tu wielka dziura. Dziura jak brama, wyrwana w płycie wiórowej. Niedźwiedź ją po prostu wyrwał.
- Z czego jest zrobiona ta chatka, którą mam znaleźć?
- Z płyty wiórowej.”

“Nie każdy po­tra­fi otwar­cie przy­znać się do tego, że od­czu­wa strach, a to jeden z naj­waż­niej­szych ludz­kich in­stynk­tów. Gdy­by­śmy się nie bali, nie byli­by­śmy w sta­nie do­strzec nad­cią­ga­ją­cego nie­bez­pie­czeń­stwa. – Uśmiech­nął się i chwy­cił ją za dło­nie. – Strach ni­gdy nato­miast nie powi­nien tobą rzą­dzić. Mu­sisz na­uczyć się nad nim pano­wać. Oswo­ić go. W końcu ujarz­mić. Wtedy za­wsze bę­dziesz wie­dzia­ła, jak reago­wać. Nawet gdy sytu­acja bę­dzie wyda­wać się bez­na­dziej­na.”