“Jesteśmy tacy młodzi, młode serca mamy,
Czemuż chłodno i z dala na się spoglądamy?”
“Jesteśmy tacy młodzi, młode serca mamy,
Czemuż chłodno i z dala na się spoglądamy?”
“Może i moje serce jest jak pieprzona skała, ale przyspiesza na sam jej widok. A uświadomiłem to sobie, będąc z dala od domu. Czy ta kobieta jest w stanie przebić się przez moje mury? A może już to zrobiła, a ja tego nie widzę?”
“Bez tej miłości można żyć,
mieć serce puste jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie wić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.
(Gawęda o miłości ziemi ojczystej).”
“Ogólnie rzec biorąc, jeśli przez dziesiątki lat nie było się w miejscu drogim naszemu sercu, mądrzy ludzie radzą, aby nigdy tam nie wracać. [...] tym, co wracają po długiej nieobecności, szczere uczucia i bezwzględne oddziaływanie czasu mogą przynieść jedynie rozczarowanie. Krajobraz nie jest tak piękny, jak go pamiętają. Wytwarzany lokalnie cydr nie jest tak słodki. Uroczy stary budynek odrestaurowano nie do poznania, a wspaniałe tradycje ustąpiły miejsca nowym zdumiewającym rozrywkom. I wyobrażając sobie, że niegdyś żyło się w samym środku tego małego wszechświata, człowiek ledwie poznaje samego siebie - o ile w ogóle się poznaje. Dlatego mądrzy ludzie radzą, by trzymać się z dala od swoich dawnych domów.”