Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "sobie setman", znaleziono 202

Gdyby unoszące się nad plażą mewy miały jakiekolwiek pojęcie o sztuce, to obraz, który rozpościerał się przed ich dziobami, nomen omen, widziany z lotu ptaka, wydałby się im straszliwym landszaftem, ocierającym się wręcz o kicz, a przynajmniej o granice dobrego smaku.
Wokół rozciągał się upiorny las. Od stóp klifu wystawały czarne obumarłe pnie starych drzew zaryte głęboko w ciemnym piasku, w którym widać było mnóstwo muszli i kamieni. Las dochodził aż do skraju plaży i dalej w wodę.
Lubił znikać w tłumie, zatrzymywać się przy witrynach księgarń i oglądać okładki książek lub na wystawach jakieś kolorowe, kiczowate pamiątki z Londynu, lubił także obserwować innych ludzi.
Pomiędzy pniami drzew i gęstymi gałęziami krzewów zobaczyła przyglądające się jej zachłannie oczy.
Albo raczej ślepia.
W gąszczu czaiło się coś wielkiego i pokrytego futrem.
Miała wrażenie, że na jej twarzy już na stałe wyryła się złość, która poprzecinała czoło zmarszczkami i ściągnęła kąciki ust w wyraz pogardy i nienawiści.
Im bliżej mu było do tej upiornej liczby z czwórką na początku, tym częściej myślał o tym, że jest jedynakiem i prędzej czy później będzie musiał przejąć po ojcu jego obowiązki, ogromny majątek ziemski, wszystkie te sady, serowarnie, gorzelnie, produkcję wina, plus jakieś ekologiczne duperele, które ojciec wciąż wymyślał ze swoimi zarządcami, żeby podnieść rentowność majątku.
Przypadek, jeden z najbardziej wyśmiewanych czynników sprawczych w kryminałach i książkach sensacyjnych, przez zwolenników teorii chaosu uznawany jest jednak za ważny element, który najmniejszym nawet zaburzeniem parametrów początkowych w sposób krańcowy jest w stanie zmienić ostateczny wynik.
Przyzwyczaiła się już do ludzkich osądów, przed Bogiem jedynie za tę złą miłość odpowiadać będzie. Ale skrzywdzić nikogo nie skrzywdziła i wystarczy, że sama dobrze o tym wiedziała, a ludzie niech sobie gadają, co chcą, skoro gęby im zamknąć się nie mogły.
Jego wcześniejsze życie kojarzyło mu się wyłącznie, z walką o zlecenia, zbieganiem o pozwolenia budowę, pielgrzymowaniem od drzwi do drzwi w celu załatwienia kolejnego papierka i udrękami podczas nadzorów na budowach.
Kapral rozkazy wykonywał bez szemrania, a i sam, jak często było widać, za swoim zwierzchnikiem nie przepadał. A co najważniejsze, za garść dukatów to i własną matkę na stos za kudły by zaciągnął.
Płoty, niewielkie miasteczko w połowie drogi między Szczecinem a Kołobrzegiem, miało sporo szczęścia. Nie ucierpiało w czasie drugiej wojny światowej tak jak inne miasta Pomorza.
Trzystuletnia historia komnaty rozpoczęła się od rozbudowy pałacu w Charlottenburgu. Według projektu sala dekorowana bursztynem miała znaleźć się na parterze pałacu.
Zamek najeżony wieżyczkami i wysokimi szczytami w dachach stał, z właściwie unosił się na wodzie, kilkadziesiąt metrów od brzegu.
Zazwyczaj czytałam nekrologi, by dowiedzieć się, czy zmarł kolejny sąsiad, który nie reagował, widząc moje cierpienie. Przechodził obok, odwracając głowę.
Niestety działamy cały czas w świecie, gdzie istnieją pewne beznadziejne zasady i ludzie się nadal tego trzymają.
Lisabeth mówiła cicho, ale stanowczo. Bała się oczywiście, że Wittich poczyta to za zbytnią zuchwałość. Ryzykowała, że złość w nim weźmie górę nad strachem, ale wyboru już nie miała. Albo w dyby ją tutaj zakują, a i tak przecież nadchodzącą zimą śmierć z głodu ją czekała, albo dostanie to, po co przyszła.
- Lyngurium to mityczny kamień, dzisiaj rzeczywiście utożsamiany z bursztynem - odezwał się nieoczekiwanie pastor Brown. - Tak nazywali go Grecy i Rzymianie. Dosłownie oznaczał "mocz rysia". Chociaż tak się to teraz tłumaczy, wówczas rysia uznawano za nieznany gatunek wilka.
Od internetu nie było ucieczki. Zresztą nie dało się już bez niego funkcjonować, gorzej, że nie dało się także funkcjonować bez portali społecznościowych.
Jeśli masz pewność, że takie praktyki czyni, to zgłosić to sędziemu powinieneś. Czarostwo to poważne oskarżenie, pod sąd prowadzi.
– Mamo, lecę do Hisz­pa­nii – rzu­ci­łam przez te­le­fon już z lot­ni­ska. Ku mojej ra­do­ści zu­peł­nie się nie zo­rien­to­wa­ła, że coś kom­bi­nu­ję. Nawet torbę spa­ko­wa­łam poza domem, aby nic nie za­uwa­ży­ła. Gdy­bym zro­bi­ła to ina­czej, na bank ni­czym Rey­tan po­ło­ży­ła­by się w drzwiach, blo­ku­jąc mi moż­li­wość wyj­ścia, a tak mogła tylko wy­ra­zić swoje nie­za­do­wo­le­nie na od­le­głość.
– Od kiedy się zna­cie? – Od trzech mie­się­cy, po­zna­ły­śmy się w sieci. – Taka no­wo­cze­sna zna­jo­mość – sko­men­to­wał po­li­cjant, a jego głos za­brzmiał mało sym­pa­tycz­nie. Jakby się ze mnie na­śmie­wał.
– Jak to mawia mój przy­ja­ciel, życie mnie ostat­nio wkur­wia. I to bar­dzo.
Moje życie to jeden wiel­ki teatr. Gdzie­kol­wiek po­szłam, tam gra­łam.
... takie było boskie prawo pierworodnego, że odziedziczał gospodarkę, herb i udrękę.
Tajemniczy, zaczarowany, cudowny świat książek.
Bierzcie i jedźcie, rzekł Pan. Każdy, kierowany wzniosłymi słowami Pana, brał, jadł, ale chleb nie zamierzał tak sobie, bez powodu, wyrosnąć.
Dobro obiecało powrócić, ale nie wiadomo, czy dotarło szczęśliwe do celu.
Jeżeli ktoś w nocy łomoce do twoich drzwi, uciekaj w te pędy.
... w przyrodzie najstabilniejszym stanem jest stan równowagi.
Ludzie potrzebowali ujarzmiać i być ujarzmianymi.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl