Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "swojej zadza", znaleziono 10

Marek taki właśnie jest. Wie, jak zadbać o swoją kobietę. Wie, jak zadbać o mnie. To facet z bajki.
"Aby samodzielnie zapisywać swoją kartkę, trzeba zadbać o to, aby nikt jej nie zapisywał za nas, oraz o to, abyśmy nie zapisywali cudzych kartek"
Nie wszystkie godziny twojego życia muszą przynosić efekty.
Może zadbaj najpierw o subtelne tęsknoty swojego serca.
Poczytaj książkę. Och, tak! Poczytaj. Czytanie książek nas zmienia. Ich pisanie również.
Zadbaniem o siebie są moje decyzje w stosunku do siebie i swojego ciała, bo to ja wiem najlepiej, czego ono potrzebuje. A nigdy nie wiemy, jaka historia stoi za czyimś wyglądem.
Nie wierzył w boga. Był dla niego wymysłem ludzi słabych i bezbronnych, takich, którzy nie potrafią o siebie zadbać i dlatego wznoszą ręce do wyimaginowanej istoty, prosząc o pomoc, litość, błogosławieństwo, czy to, czego akurat potrzebują, aby móc znosić trudy swojego marnego żywota.
Góry mają swój mistycyzm, są nieogarnięte, wzniosłe i niedostępne. Uczą pokory. Nie wystarczy być na wielu wyprawach, mieć ogromne doświadczenie w chodzeniu po górach, trzeba jeszcze zadbać o własne bezpieczeństwo i być czujnym, bo wszystko może się zdarzyć. Nie należy stroić bohatera, tylko przestrzegać zasad, które w górach są po prostu konieczne.
Największą częścią motywacji jest odpowiednio ważny powód. Zadbaj o to, byś bardzo dokładnie wiedział czego chcesz i dlaczego. Zapisz to na papierze a potem wzmacniaj swoją motywację każdego dnia, poprzez czytanie wartościowych książek, artykułów, oglądanie motywujących filmów lub nagrań audio. Codziennie. Wkrótce zaobserwujesz u siebie zmianę.
(…) autor chciał nam dać do zrozumienia, że nasze sny i opowieści mają wielkie znaczenie. Wydaje mi się, że to dość piękne, móc przeczytać całą książkę z perspektywy Alicji opowiadającej siostrze pewną historię. A przy tym nawet siostra Alicji zastanawia się, czy nie opowiedzieć wszystkiego swoim przyszłym dzieciom, ponieważ opowieści żyją znacznie dłużej niż my. I dzięki nim zostajemy zapamiętani, dlatego musimy zadbać o to, by były warte opowiadania.
"Moja sekretarka Katharine Elliott - zmora mojej egzystencji. Robiłem wszystko, co w mojej mocy, żeby się jej pozbyć, ale bezskutecznie. Mimo że zarzucałem ją najróżniejszymi zada niami, zawsze się z nich wywiązywała. Znosiła wszystkie upoka rzające polecenia bez słowa skargi. Odebrać moje wyczyszczone ciuchy? Nie ma sprawy. Zadbać o to, żeby moja prywatna łazienka była zaopatrzona w przybory kosmetyczne mojej ulubionej marki prezerwatywy? Oczywiście. Wyczyścić i uporządkować alfabe tycznie moją ogromną kolekcję płyt CD, kiedy zdecydowałem się przechowywać je w swoim biurze? Załatwione."
Dawnymi czasami, druga taka sala znajdowała się w Zamer, w którym przebywał Beliar. To było jego miasto. Od czasów, gdy nie chciał już służyć Stwórcy w kwestiach ludzi przeniósł się ze swą potęgą do nowego miasta, które wybudowali jego kel el. Nazwali je Almantia. Było to miasto ogromne, przepełnione najczystszą jasnością kształtów i wyobrażeń zaczerpniętych z wszechrzeczy, obsiane wszelką istniejącą rośliną i obstawione każdym żywym stworzeniem. Beliar zadbał o swych kel el, umożliwiając im rozwój duchowy i cielesny. Poświęcił się tworzeniu pieśni, budowli i nowej doskonałej broni. Pisał również księgi, ale Uziel nie znał ich treści. Nikt ich nie znał, nie wiedząc, co w nich zawarł Beliar?
© 2007 - 2024 nakanapie.pl