Maleńka

🔹️Najnowsza powieść Anny Niemczynow juz za mną. To kolejne spotkanie z jedną moich ulubionych autorek.
Było pięknie. Autentycznie, wzruszająco, nostaligicznie.
Anna H.Niemczynow roztacza przez czytelnikiem wachlarz emocji. Z rozbrajającą szczerością maluje historię, która chwyta za serce i za duszę orqz zostaje na długo w głowie.
🔹️Zofia, wychodzi ponownie za mąż. Jej nowy, "idealny" mąż nie do końca akcepuje jej 18 letnią córkę z poprzedniego związku. Zofia powoli uświadamia sobie,że nie akceptuje obecnej sytacji, że to nie jest szczęście o jakim marzyła. Kupuje wycieczkę do USA dla siebie i swojej Maleńkiej, jak nazywa córkę. Tam na nowa okrywa życie.
🔹️Historia skłania do refleksji. Zmusza do zastanowienia się nad tym co w życiu ważne. Gdzie jesteśmy, co mamy a co chcielibyśmy mieć, czy jesteśmy szczęśliwi czy tylko tak sądzimy.
🔹️To również książka o marzeniach i ich spełnianiu. O pięknej relacji matka - dziecko, dla której warto poświęcić wszystko, która sprawia, że zmienia się perspektywa.
🔹️Ania zabrała nas w przepiękną podróż po USA. Wspaniale się bawiłam, zwiedzając z główną bohaterką najpiękniejsze zakątki tego kraju. Autorka bazowała na własnych doświadczeniach, co nadało książce bardzo osobisty charakter.
🔹️ Nie ukrywam, że postać Zofii chwilami mnie drażniła, szczególnie w jej podejściu do spraw zdrowia i bezsensownym "umartwianiu"się nad sobą. Jednak nie zepsuło mi to odbioru powieści. Był to cudownie spędzony czas.
Bardzo po...

Czterdziestoletnia Zofia nosi w sobie wiele lęków, niezamkniętych spraw i nieprzepracowanych traum. To jest bohaterka, która jednych może niemiłosiernie wkurzać, a w innych budzić ogromny żal. Ja należę do tej drugiej grupy. Tak strasznie było mi żal Zofii, tak bardzo chciałam, żeby świat był dla niej łaskawy. I żeby ona była dla siebie łaskawa.

Podobała mi się ta powieść. Była bardzo autentyczna i mocno zapadająca w pamięć. Jeśli szukacie życiowej historii bez lukru, to łapcie za ten tytuł.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Anny H. Niemczynow wywarło na mnie bardzo pozytywne wrażenie. I chociaż książka nie należy do lekkich, łatwych i przyjemnych, tu mam na myśli oczywiście fabułę, to lekki styl jakim pisze autorka sprawia, że czyta się ją bardzo przyjemnie.

Główna bohaterka jest kobietą „po przejściach”, która nie chce, albo nie potrafi zaakceptować nowego związku, cały czas dopatrując się w nim negatywów. Obsesyjnie zakochana w córce, podwójnie, a może nawet po wielokroć przeżywa każdy negatywny impuls skierowany w stronę córki.

Muszę przyznać, że odrobinę irytowała mnie ta obsesyjna miłość, a już z całą pewnością irytowało mnie traktowanie osiemnastoletniej kobiety jak „maleństwa”. Ale wiem, że niektóre matki tak właśnie kochają swoje dzieci.

Sama jestem matką i cieszę się i doceniam dorosłość moich dzieci z dumą patrząc jak radzą sobie w życiu. Już na etapie ich nastoletniości przestałam je traktować jak moje małe dzieci i chociaż tęsknię za tym czasem, kiedy maleńkie rączki otulały moją szyję, to przecież nie mogę ich całe życie traktować jak maluchy.

Życie głównej bohaterki to wzloty i upadki, myślę, że dramatyczna przeszłość (trudne relacje z ojcem, pierwszy mąż alkoholik) zbudowała w niej pewnego rodzaju zaporę. Wychodząc drugi raz za mąż, bardziej odbierała negatywne zachowania męża i całego związku niż to co było w tym pozytywnego. We wszystkim co robił mąż dopatry...

Zofia ma za sobą nieudane małżeństwo z mężczyzną, który nadużywał nie tylko alkoholu, ale również przemocy. Była jednak na tyle silna, że odeszła od niego zabierając ich córeczkę. To było wiele lat temu i chociaż ponownie wyszła za mąż, nie zapomniała o tym, co wtedy przeżyła. Niestety znacząco wpływa to na jej związek z obecnym mężem Leonem. Kobieta nie toleruje alkoholu, a każda, nawet najmniejsza ilość wypitego go przez jej obecnego partnera, jest dla niej problemem. Początki jej związku z Leonem wspomina wspaniale, lecz teraz czuje, że nie jest tak, jak być powinno, jakby chciała, aby było. Ona wolałaby spędzać czas tylko z nim, on woli gdzieś wychodzić. Nawet walentynki, zamiast spędzić we dwoje, spędzają z dwiema innymi parami. Na dodatek to nie jedyny problem. Zofia widzi, że Leon nie akceptuje jej córki, ciągle ją poucza, a wszelkie próby zmienienia tego, kończą się, nie tak jak powinny.

Pewnego dnia, kobieta postanawia, że z okazji 18 urodzin córki wybiorą się we wspólną podróż. Tylko ona, Julka i Stany Zjednoczone – taki był plan, jednak życie go trochę zweryfikowało. W życiu Zofii pojawia się pewien kardiolog. Mężczyzna jest od niej o dziesięć lat młodszy, a między nimi zaczyna się rodzić coś, co wcale nie powinno. Co takiego? Jak potoczy się ta znajomość? Co z małżeństwem Zofii i Leona? Jak uda się podróż po Stanach Zjednoczonych? Czy życie Zofii będzie w końcu takie, o jakim zawsze marzyła? Czy odnajdzie swoje szczęście?

Historia, jaką znal...

Pani Ania Niemczynow po raz kolejny napisała świetną książkę, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwoli się odłożyć nawet na chwilę. Ostatnio w książkach szukam zazwyczaj wyrazistych bohaterów, emocji i trudnych tematów. Tutaj ukazane jest jak traumatyczne przeżycia z dzieciństwa mają wpływ na dorosłe życie. Jest to również książka o relacjach w małżeństwie.

Zofia to kobieta, która wyszła za maż po raz drugi. Pierwszy mąż pił i był to dla niej główny powód rozstania. Ze związku tego ma córkę, Julkę. Dziewczynka była dla niej całym światem. Wychodząc po raz drugi za maż myślała, że tym razem życie ułoży się i zazna trochę spokoju. Niestety, ale Leon od zawsze odtrącał córkę Zofii, a do tego na każdych imprezach, sylwestrach i spotkaniach z przyjaciółmi pił, co zawsze powodowało, że u Zofii budziły się demony przeszłości. Pewnego dnia kobieta postanowiła na tydzień wyjechać wraz córką do Stanów Zjednoczonych, gdzie w jej życie wkracza Oliwer Prinz. O dziwo nie przeszkadza mu, że Zofia jest nieco starsza od niego i ma dziecko. Jak dalej potoczą się losy bohaterów? Czy prawdziwe życie zaczyna się po czterdziestce? Czy główna bohaterka poświeci swoje małżeństwo dla nowej znajomości? Ile będzie w stanie zrobić dla swojej córki? Przekonacie się sami.

Pomimo, że główna bohaterka jest raczej smutną postacią, która od dziecka poszukuje mężczyzny, który da jej szczęście i będzie totalnym przeciwieństwem jej ojca, to bardzo ją ...

Zastanawiałam się na tytułem tej książki-odkrycie tożsamości maleńkiej ogromnie mnie zaskoczyło,ponieważ w złym kierunku zinterpretowalam jej znaczenie😉

Historia otrzymana w tej powieści porusza bardzo wiele tematów ważnych w życiu:relacje w związku,macierzyństwa,akceptacji,dbania o najbliższe osoby,traumy dzieciństwa,nieudanego małżeństwa,nowego zawiązku z zaakceptowania dziecka partnera,zazdrość o dziecko,brak zrozumienia,zazdrość,poczucie gorszości,przebaczenia,zdradę oraz zrozumienie co w życiu jest najważniejsze i co powinniśmy stawiać na pierwszym miejscu.
Jak widzicie jest wiele do odkrycia w tej powieści.To tylko nieznaczna część tematów w niej poruszanych.Dlatego jest to lektura,która uczy i przestrzega przed złymi wyborami i zachowaniem.

Relacja kobiety starszej od mężczyzny jest tłem w tej historii,ponieważ otrzymujemy w niej o wiele ważniejsze wskazówki nad którymi warto się zastanowić.Bo nie wiek parterów jest gwarancją szczęścia związku lecz ciągła praca obojga ludzi będących w nim.

Relacja rodzicielska jest niezwykle ważna.Dbanie o dziecko,jego wychowanie i nauczenie go z cieszenie się z małych rzeczy,by żyło tak,aby nie żałować.Chronić swoje dziecko,ponieważ ono uczy się od nas.Cierpi razem z nami,gdy rodzice nie są szczęśliwi.Spełniać marzenia i żyć…po prostu.

Powieść przypomina o tym co ważne w życiu kobiety i matki.Warto zawalczyć o siebie i pokazać,że jesteśmy warte każdej chwili nam poświęconej.Bo nie wiemy kie...

Życie potrafi zaskoczyć, potrafi również pokazać drugie oblicze. Zosia mimo iż nie miała idealnego dzieciństwa, żyła, szła dalej, przebrnęła przez pierwsze małżeństwo, które było nieudane, drugie miało być idealne lecz również okazało się, że nie jest sielanką. Drugi mąż Zosi nie akceptuje pasierbicy i pomimo starań nie da się tego ukryć. Kobieta w pewnym momencie dowiaduje się, że jest chora i postanawia zabrać córkę w niezapomnianą podróż po Stanach Zjednoczonych. Matka i córka jak dwie połówki jabłka, tylko one nikt więcej... A może znajdzie się tam również Oliwier, młody, przystojny kardiolog i Zosia da się ponieść chwili. Tylko przyjdzie jej za to srogo zapłacić.

Książka jest pewną podróżą nie tylko po malowniczych, pięknych Stanach Zjednoczonych, również jest podróżą przez życie Zofii, jej zmagania z kryzysem, bakiem uwagi, chęcią czegoś innego. Kobieta musiała zachorować, by się otrząsnąć i zacząć coś zmieniać. Życie potrafi być okrutne jednak my kierujemy tym co chcemy zrobić, gdzie chcemy się udać i jak postąpimy. Nie zawsze wybieramy dobrze, jednak zawsze możemy naprawić swoje błędy.

Pióro autorki jest tak lekki i przyjemne, że historię wręcz się połyka, czyta się szybko i z ogromnym zaciekawieniem. Historia Zosi jest samym życiem, pragnieniem, prośbą o uwagę. Książka dla każdej kobiety, każda z nas w pewnym sensie znajdzie w niej cząstkę siebie. Nie zawsze wybieramy dobrze, a miłość do dziecka nie zna granic, to właśnie autorka w tej lekturze...

"Maleńka"
Choć małżeństwo Zosi należy już do przeszłości, to postawiło po sobie bolesne wspomnienia I mnóstwo nieprzepracowanych traum, które swój początek miały już w dzieciństwie. I choć nowy związek wydaje się zupełnie inny, to jednak z biegiem czasu pojawiają się nieuzasadnione żale i pretensje do partnera. Czy podróż, w którą wybierze się główna bohaterka, odmieni jej życie?

Bohaterka najnowszej powieści Anny H. Niemczynow dużą uwagę kieruję w stronę tego, co ją boli, nieustannie wypominając partnerowi każde z najmniejszych potknięć. Pielęgnując swój żal, nie zauważa momentu przekroczenia granicy. To jak na kartach książki rozwija się jej życiowa postawa, może być dla nas wskazówką. Wszak nie od dziś wiadomo, że uczymy się na błędach, a mniej zaboli nas nauka na cudzych. Myślę, że wiele z nas utożsami się z zastanymi tu sytuacjami, choć mnie osobiście trochę one przygniotły. Za to skrzydeł dodał mi opis wyprawy do Stanów Zjednoczonych. To moje ogromne marzenie.

Pani Ania niczym wytrawny coach funduje nam jedną z trudniejszych lekcji, jaką jest nauka przebaczania. Nauczmy się przebaczać tym, którzy nas krzywdzą i róbmy to, nie po to, by ktoś poczuł się lepiej, ale przebaczamy przede wszystkim dla siebie. Zżerające nas od środka poczucie krzywdy jest niczym bolesny wrzód i tylko my mamy moc pozbycia się go raz na zawsze. Zróbmy to więc czym prędzej.

Pierwsze małżeństwo Zofii rozpadło się przez alkohol. Wychodząc drugi raz za mąż kobieta była szczęśliwa i pełna wiary w lepsze jutro dla siebie i swojej córki.

Niestety i tym razem ta relacja zaczyna odbiegać od jej oczekiwań. Przytłoczona problemami Zofia wpada na szalony pomysł i postanawia z okazji osiemnastych urodzin ukochanej córki wybrać się z nią w podróż do Stanów Zjednoczonych.

Początkowo jest to idealna okazja do oderwania myśli od codziennych problemów, a nawet ucieczki od nich. Jednak z czasem nadchodzi czas refleksji.

Czy jej małżeństwo da się uratować? Czy rozłąka z mężem pomoże jej podjąć decyzję?

Decyzji nie ułatwa przystojny kardiolog, który pomimo różnicy wieku, nie przestaje adorować Zofii.

Kolejny raz autorka urzekła mnie stworzoną przez siebie historią, która wzbudza szereg różnych emocji. Wykreowani bohaterowie są bardzo realistyczni, a ich relacje, problemy, dylematy poruszają i skłaniają do refleksji.

Historia o tym jak nasze wybory wpływają na nas i naszych bliskich, o popełnianych błędach i ich konsekwencjach, o trudnych relacjach małżeńskich.

Zakończenie było zaskakujące i wzruszające zarazem. Takiego obrotu spraw się nie spodziewałam. Nie chce zdradzać za dużo, żeby nie spolerować, powiem, więc tak: ta historia to SAMO ŻYCIE.

Zofia ponownie wychodzi za mąż – kiedy wydaje się, że w końcu sobie ułożyła życie, to sielanka się kończy. Głównie dlatego, że mąż nie akceptuje pasierbicy i nie do końca potrafi to ukryć. Gdy córka Zofii kończy osiemnaście lat, ta zabiera ją w podróż do Stanów Zjednoczonych. Miała to być przygoda matki i córki, a tym czasem pojawia się młody, przystojny kardiolog…

Muszę przyznać, że była to wciągająca lektura i nawet życiowa. Ba, uważam, że każda kobieta odnajdzie w niej cząstkę siebie. Nie mamy tutaj nic przekoloryzowanego. Trochę się obawiałam, czy aby na pewno mi się spodoba historia Zofii. Moje obawy były niepotrzebne, bowiem książka mnie pochłonęła od pierwszej strony. W dodatku język i styl Autorki bardzo wpasowały się w mój gust, więc była to po prostu czytelnicza przyjemność.

Okładka mnie kupiła – zdecydowanie moje kolory i nie da się przejść obok niej obojętnie.

Piękna powieść. Polecam!