Maleńka recenzja

“Człowiek żyje tylko raz, tylko w swoim ciele i swoim umyśle”.

Zofia Wolant-Abramowicz ma czterdzieści lat, prawie dorosłą córkę z pierwszego, nieudanego małżeństwa, jest tłumaczem. Od paru lat jest żoną człowieka, który wydawał się być spełnieniem jej wszystkich marzeń. Jednak rzeczywistość, codzienność z Leonem nie do końca okazała się taka, jak by tego chciała. Zofię bardzo boli brak akceptacji męża jej ukochanej córeczki. Jakby tego mało, mąż wyraźnie ją ignoruje zwłaszcza w towarzystwie, bywa nieprzyjemny, lekceważy ją. Kobieta coraz trudniej to znosi. Osiemnaste urodziny córki stają się powodem by matka i córka razem wyruszyły w wymarzoną podróż po Stanach Zjednoczonych. Podczas wycieczki poznają Oliwiera, młodego, przystojnego kardiologa, który coraz mocniej wydaje się być zafascynowany Zosią.

Czy ta podróż zmieni coś w życiu Zosi? A może stanie się początkiem czegoś nowego? Moje kolejne bardzo udane spotkanie z twórczością autorki. Akcja powieści toczy się swoim rytmem i intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, niesie ogromne, sprzeczne emocje. Pani Ania czaruje słowem, naturalnie przekazuje życiowe prawdy, piękny, lekki, płynny, subtelny styl powodował ogromną przyjemność z czytania. Smutek miesza się z radością, choć tego pierwszego jest zdecydowanie więcej. Bohaterowie wyraźnie ukazani, to zwykli ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności. Każdy jest inny, autentyczny, nietuzinkowy, paleta przeróżnych osobowości. Zosia wzbudzała we mnie mieszane odczucia, nie do końca potrafiłam ją zrozumieć. To ciepła, serdeczna, mądra kobieta, która przez całe życie dobro innych przedkładała na własne. Jej marzenia, pragnienia zawsze były mniej ważne. Jednak ile można? Ile trzeba poświęcić i w imię czego? Leona nie polubiłam, to egoista i manipulator zapatrzony w siebie. Gdy grunt pod nogami zaczyna mu się chwiać, wtedy zaczyna dostrzegać, jak bardzo krzywdził najbliższe osoby. Czy jednak nie będzie za późno?

Nietuzinkowa, urokliwa opowieść, która motywuje do zmian. Autorka porusza szereg trudnych, złożonych problemów. Ukazuje jak bardzo nieprzepracowane traumy z przeszłości, mają wpływ na teraźniejszość. Pokomplikowane relacje małżeńskie, umiejętnie stwarzane pozory, stawianie innych przed sobą. Potrzeba wybaczenia, by móc z czystą kartą i spokojną głową ruszyć do przodu. Kruchość i ulotność życia, zwykła codzienność, tęsknoty, pragnienia. Trudne wybory i ich konsekwencje. Wzajemne zależności i oczekiwania wobec innych. Bezwarunkowa miłość do dziecka. Pozytywne nastawienie wobec świata i innych, każda z nas kobiet jest ważna, nie dla innych, ale dla siebie.

Mądra, wnikliwa, poruszająca, bardzo życiowa, dojrzała opowieść napisana ku przestrodze. Ukazuje jak ważna w życiu każdego z nas, jest umiejętność przebaczania. Daje do myślenia, zmusza do refleksji. Z całego serca polecam.