Wyszukiwarka

“Wielotygodniowa walka ze łzami zdała się na nic. Nie miałam jednak nadziei na to, że szloch mimo, że pełen furii, bólu i tęsknoty, chociaż w niewielkim stopniu ukoi moje złamane serce.”

“Po moich słowach wybuchnęła szlochem, który był w stanie roztopić cholerny lód w moim sercu. Przeoczyłem moment, w którym jej drobne ramiona owinęły się wokół mojej szyi. Pominąłem również moment, w którym wszystko wokoło zniknęło.”

“Czy tego chcę czy nie, odpuszczam. Spada moja maska, burzy się wysoki mur. Na wierzch wychodzę „Ja”. Ta krucha, delikatna osóbka z wrażliwym sercem, którą tak łatwo zranić.
Szlocham jak małe dziecko. Coś we mnie pęka. Nie płaczę jedynie z powodu tego, co mi się dzisiaj przytrafiło. Płaczę za wszystkie ostatnie lata, w których nie mogłam płakać. Płaczę za każdy moment, w którym przeganiałam łzy, by udawać twardzielkę. Płaczę i nie mogę przestać.”