Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "ze tak muriel", znaleziono 22

Ludzie sądzą, że sięgają gwiazd, a kończą jak złote rybki w okrągłym akwarium.
Czyż nie umiera się po to, żeby nie cierpieć?
"Ale świat, taki jaki jest nie został stworzony dla księżniczek.
To nie akwarium dla rybek, to poezja.
Polityka – zabawka dla dzieci bogaczy, której nie pożyczają nikomu.
Napisać o pomidorze całe strony olśniewającej narracji, nigdy nie zobaczywszy ani nie dotknąwszy tego warzywa, stanowi przygnębiający akt brawury.
Urodzie wybacza się wszystko, nawet wulgarność.
Ale nie ma wyzwania, któremu nie mogłabym stawić czoła w bezpiecznej głębi swojego umysłu.
Ci, którzy potrafią coś robić, robią to, ci, którzy nie potrafią niczego robić, nauczają; a ci, którzy nie potrafią niczego robić, nauczają; a ci, którzy nie potrafią uczyć nauczających, zajmują się polityką.
Ludzie przychodzą na świat, w którym władzę mają słowa, nie czyny; w którym największą umiejętnością jest opanowanie języka.
Kiedy choroba wchodzi do domu nie dotyka tylko jednego ciała, ale otula serca ciemną zasłoną, zakrywając nadzieję, Niczym nić Arachne owijająca się wokół naszych planów i oddechu, dzień po dniu pochłaniała nasze życie.
Bogatym wydaje się, że prości ludzie być może dlatego, że ich życie rozrzedzone, pozbawione tlenu pieniędzy i ogłady towarzyskiej, odczuwają emocje z mniejszą intensywnością.
Śmierć musiała nam się jawić jako zwykła rzecz przynależna do biegu spraw, podczas gdy dla zamożnych przybrałoby szaty niesprawiedliwości dramatu.
Jak więc mija życie? Dzień po dniu dzielnie czynimy wysiłki, by utrzymać się w swojej roli w tej upiornej komedii. Jako zwierzęta naczelne, którymi jesteśmy, zajmujemy się głównie utrzymywaniem swojego terytorium i dbaniem o nie, tak by nas chroniło i by nas przedstawiło w korzystnym świetle, wspinaniem się po drabinie hierarchii plemienia i spadaniem z niej oraz uprawianiem nierządu na wszystkie możliwe sposoby – zarówno dla przyjemności, jak i dla obiecanego potomstwa, […] Mówimy o miłości, o dobru i złu, o filozofii i cywilizacji, przywierając do tych szacownych idei niczym głodny kleszcz do wielkiego ciepłego psa.
A jeśli literatura to rodzaj telewizji, w którą zaglądamy, by aktywować swoje „zwierciadlane neurony” i przeżyć tanim kosztem dreszcz emocji? A jeśli – jeszcze gorzej – literatura to telewizja, która nam pokazuje to wszystko, co tracimy?
Jeśli zapominasz o przyszłości tracisz teraźniejszość.
Kochanie nie powinno być środkiem, ale celem samym w sobie.
Ale kto ściga wieczność, zbiera samotność.
Od zawsze mnie fascynuje samozaparcie, z którym my, istoty ludzkie, potrafimy poświęcać ogromną energię na poszukiwanie byle czego oraz analiz myśli zbędnych i absurdalnych.
Poszukiwanie sensu i piękna jest bowiem cechą wzniosłej natury człowieka, który wymykając się swojej zwierzęcości, znajduje w wiedzy usprawiedliwienie dla swojego istnienia, ale zaostrzoną branką w służbie materialnego trywialnego celu.
A może to właśnie znaczy być żywym: tropić chwile, które umierają.
Matka, która kocha swoje dzieci, zawsze wie, kiedy cierpią.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl