"Panna se drwi" "Stracone dusze"
"Mania drwi" "Stary człowiek i morze"
"Ktoś parsknął śmiechem i dzieci zaczęły drwić z chłopca."
"Drwi sobie z ciebie, Swego niewolnika, Gdyż czynisz wszystko, co ci zleci Jego gniew (...)."
Czy drwienie z kogoś jest wyrażaniem własnego zdania?
Kiedy uświadamiasz sobie drwinę losu jak się czujesz, jak reagujesz?
Akcję planuję, ale ona czasem drwi sobie z planów, mutuje w trakcie pisania i zaczyna żyć własnym życiem, zaskakując autora :)
Szlachta i dostojnicy przy kubkach wina drwią z bogów i wiecznego życia, a lud obrzuca błotem święte posągi i nie składa ofiar świątyniom.
Kwiatem, który drwi. 2.Polecam się na przerwę.
Demonstrował swoją zniewieściałość, nosił długie włosy, drwił z "męskich" zawodów sportowych, a swoje pokoje przystrajał pawimi piórami, kwiatami, por...
Na porządku dziennym było dla mnie drwić.