Wyszukiwarka

Wietrzyk nad wami polata, Puchy z pierzyny roni.

Oto co mnie kręci: żyjemy w przeświadczeniu, że jesteśmy pępkiem Wszechświata, znaczy się - my, ludzie, a Ziemia jest centrum kosmosu.

Rozmiękła od wody ziemia sprawiała, że konie co i rusz grzęzły w błocie, a my pozbawieni schronienia, przemokliśmy do kości.

My zadajemy pytanie, Wy odpowiadacie, a spośród odpowiedzi wybierzemy tę, która nam się najbardziej spodoba.

Ludzi, którzy wiedli ciężki żywot, byśmy my mogli wieść lekki.

Tam, dokąd księżyc nam się chowa, I zaprowadzi mnie najdalej, Ta, skąd nad Ziemią Słońce wstaje.” — John Ronald Reuel Tolkien „Dla mnie to nic.