Teoria awangardy

W centrum zainteresowań badawczych Petera Bürgera znajduje się teoria estetyczna, a jego prace z tej dziedziny, z których najbardziej znana to wydana w 1974 roku, a obecnie prezentowana polskiemu czytelnikowi, Teoria awangardy, oscylują wokół twierdzenia Hegla o końcu sztuki, stanowiącego niejako ich motto. Teoria awangardy, która przyniosła Bürgerowi uznanie i międzynarodową sławę, poddaje szczegółówej i wszechstronnej analizie historyczne prądy awangardowe (futuryzm, dadaizm, wczesny surrealizm), umożliwiając tym samym naukową odpowiedź na pytanie o społeczne oddziaływanie współczesnej sztuki. Teoria, którą Bürger rozwija tu w dyskusji z poglądami Benjamina i Adorna, dostarcza swoistego instrumentarium do pojęciowego opisu awangardowych prób zerwania z instytucją sztuki. Stanowi próbę historycznego ufundowania teorii literatury oraz przyczynek do współczesnej Bürgerowi dyskusji metodologicznej w naukach o kulturze.