@Alojka

4 obserwujących. 2 obserwowanych.
Kanapowicz od ponad 11 lat. Ostatnio tutaj 11 dni temu.
jolaalojka
Napisz wiadomość
Obserwuj
4 obserwujących.
2 obserwowanych.
Kanapowicz od ponad 11 lat. Ostatnio tutaj 11 dni temu.

Cytaty

Człowiek, który twardo broni swego zdania może być w życiu kimś, kto daje mocne oparcie. Gorzej, kiedy chce się wpłynąć na zmianę jego decyzji.
Żeby walczyć, trzeba mieć choć nikłą nadzieję na zwycięstwo.
Cierpienie jest wpisane w miłość. Te dwa uczucia zwykle występują razem, co najwyżej w różnych proporcjach. Niektórym wybrańcom losu udaje się znaleźć miłość w czystej postaci, a że w naturze zawsze panuje równowaga, w związku z tym komuś innemu dostaje się wyłącznie cierpienie.
Nie gońcie za sukcesem – im bardziej ku niemu dążycie, czyniąc z niego swój jedyny cel, tym częściej on was omija. Do sukcesu bowiem, tak jak do szczęścia, nie można dążyć; musi on z czegoś wynikać i występuje jedynie jako niezamierzony rezultat naszego zaangażowania w dzieło większe i ważniejsze od nas samych lub efekt uboczny całkowitego oddania się drugiemu człowiekowi. Szczęście po prostu musi samo do nas przyjść i to samo dotyczy sukcesu: sukces przydaża się nam kiedy o niego nie zabiegamy. Trzeba słuchać, co nam podpowiada sumienie, a następnie realizować jego nakazy zgodn ie ze swoją najlepszą wiedzą. Dopiero wtedy przekonacie się, że na dłuższą metę – powtarzam: na dłuższą metę! – sukces przychodzi właśnie do tych, którzy o nim nie myśleli.”
Pokuszę się na tym miejscu o następującą analogię: z ludzkim cierpieniem jest jak z gazem. Jeśli wpuścić pewną jego ilość do zamkniętego pomieszczenia, gaz wypełni je w sposób równomierny i całkowity, bez względu na jego rozmiary. Podobnie cierpienie całkowicie „wypełnia” duszę i świadomość człowieka, bez względu na to czy cierpimy ogromnie, czy też tylko trochę. Dlatego też „rozmiar” ludzkiego cierpienia jest pojęcia najzupełniej względnym
Kiedy uświadomimy sobie, że nie da się zastąpić jednego człowieka drugim, rola odpowiedzialności jaką ponosimy za własne życie i jego podtrzymywanie, ukaże się nam w całej swej wielkości. Człowiek, który zda sobie sprawę z odpowiedzialności, jaką ma wobec innej istoty ludzkiej, która go kocha i z niecierpliwością wyczekuje jego powrotu, albo wobec jakiejś nieukończonej pracy, nigdy nie będzie zdolny odebrać sobie życia. Wie już, dlaczego żyje, a to pozwoli mu znieść to, jak żyje.