5 powodów, dla których wciąż warto czytać powieści Jane Austen!

W księgarniach pojawiają się następne wznowienia, a na dużym i małym ekranie liczne ekranizacje jej dzieł. Nie brakuje również wielu wariacji i re-tellingów inspirowanych tymi ponadczasowymi historiami („Duma i uprzedzenie, i Zombie”, „Pulse and Prejudice: The Confession of Mr. Darcy, Vampire”, „Dziennik Bridget Jones”).

Dlaczego ludzie na całym świecie tak bardzo uwielbiają jej powieści?

Jane pisała o tym, co znała, a inspiracje do swoich powieści czerpała z codziennego życia. Kreacje bohaterek, bale, wiejskie życie, skandale i ploteczki odzwierciedlają rzeczywistość Anglii w czasach regencji. Nawet nie do końca szczęśliwy wizerunek tamtych czasów odpowiada temu, co obserwowała w swoim otoczeniu. Marginalny status kobiet, niesprawiedliwe prawo dziedziczenia, małżeństwa zawierane pod wpływem konwenansów i bez miłości. Zaletą jej powieści jest niezwykle satyryczny humor. Autorka wyśmiewała prostacki styl życia, ludzkie przywary, szykowne bale, życie bogatych od balu do balu oraz ich liczne romanse.

Bohaterki kreowane przez Austen są różne, ale łączy je jedna rzecz. Każda z nich posiada własne zdanie oraz dozę humoru, są pełne życia, wrażliwe i nieco emocjonalne. Niektóre rozważne, inne romantyczne, a jeszcze inne bywają zachowawcze. Jednym słowem – wyjątkowe.

W każdym idealnym klasycznym romansie nie może zabraknąć męskich bohaterów, niezwykle przystojnych i, co najważniejsze, nieziemsko bogatych. Wszyscy kulturalni, szarmanccy, po prostu dżentelmeni. Jednak w powieściach Austen nie brakuje również typowych „złych chłopców”, którzy wywołują wiele skandali np. uciekają z jedną z sióstr albo rozkochują w sobie główną bohaterkę, a następnie ją porzucają.

Wsi spokojna, wsi wesoła… W prawie wszystkich książkach Jane Austen tłem do romantycznych historii jest angielska wieś. Sielska, harmonijna, idylliczna. Bohaterowie zdają się nie mieć żadnych zmartwień. Jak przystało na nienaganne maniery XIX wieku, każdy jest dla siebie miły i unika wszelkich kłótni i niesnasek. Codzienne życie heroin również wydaje się beztroskie. Czas upływa im na codziennych spacerach, czytaniu książek, malowaniu obrazów, nauce gry na pianinie, popołudniowej herbatce w trakcie wizyty sąsiadów, niezwykłych balach, na których powinny „upolować” męża czy nawet na swataniu znajomych.

Wszystkie sześć powieści Austen kończy się szczęśliwie dla głównych bohaterek. Nie tylko znajdują miłość, ale i też stabilność finansową, która była tak niezmiernie ważna dla kobiet w jej czasach. W czasach, których żyła Jane, wątek miłosny z właśnie takim zakończeniem był czymś wielce pożądanym, a „i żyły długo i szczęśliwie” był idealnym i naturalnym epilogiem dla regencyjnych heroin z jej powieści.