Fania Lewando

Fania Lewando – polska restauratorka pochodzenia żydowskiego. Autorka pierwszej w Europie książki kucharskiej dla wegetarian.

Była córką Haima Efraima Fiszelewicza (1865–1941), wędrownego sprzedawca ryb oraz Esther Malka z domu Stulzaft. Wyszła za mąż za Lazara Lewando (1880-1941), wileńskiego kupca. Małżeństwo planowało emigrację do USA, która nie powiodła się z powodu kontuzji nogi doznanej przez Lazara. W okresie dwudziestolecia międzywojennego prowadziła restaurację „Dietojarska Jadłodajnia” w Wilnie przy ul. Niemieckiej 14 (obecnie lit. Vokiečių gatvė). W lokalu gościła artystyczna bohema, literaci i plastycy, którym restauratorka serwowała wegetariańskie potrawy kuchni Żydów aszkenazyjskich. Założyła i prowadziła w Wilnie szkołę gotowania dla gospodyń domowych. W latach 1936-1939 została szefową kuchni na transatlantyku MS Batory na trasie Gdynia – Nowy Jork. Autorka pierwszej w Europie książki kucharskiej dla wegetarian napisanej w języku jidysz „Wegetariańsko-dietetyczna książka kucharska. 400 przepisów przygotowanych wyłącznie z warzyw” (1937).