Interesuje się przede wszystkim teatrem polskim i powszechnym XX i XXI wieku. Teatr polski tego okresu bada w szerszym kontekście historii i przemian społecznych. Specyficzne miejsce w obszarze zainteresowań teatrem polskim zajmuje teatr „inny" - sytuujący się na peryferiach głównego obiegu artystycznego.
Odrębnym kręgiem zainteresowań jest teatr średniowieczny, ze szczególnym uwzględnieniem dramatu liturgicznego. Temat ten ewokuje kolejne zagadnienia badawcze, dotyczące zagadnień dramatu i teatru religijnego. Książka Schola Teatru Węgajty. Dramat liturgiczny (Homini-Tyniec 2012) poświęcona jest współczesnym rekonstrukcjom średniowiecznych, wydawałoby się martwych już, gatunków teatralnych, ale także rozważa zagadnienia dotyczące pogranicza liturgii i teatru.