Lucia Berlin

Autorka, zmarła w 2004 (żyła 68 lat) 11 czytelników
Zostań fanem autorki:
7.3 /10
9 ocen z 4 książek,
przez 9 kanapowiczów
Urodzona 12 listopada 1936 roku w USA (Juneau, Alaska)
Amerykańska pisarka. W jej twórczości odnajdujemy opowiadania wydane w zbiorach "Instrukcja dla pań sprzątających" oraz "Wieczór w raju. Opowiadania". Jak sama powiedziała "Wszystko co piszę, jest autobiograficzne".


Książki

Instrukcja dla pań sprzątających
2 wydania
Instrukcja dla pań sprzątających
Lucia Berlin
6.7/10
Seria: Opowiadania amerykańskie

Pod redakcją i ze wstępem Stephena Emersona Z przedmową Lydii Davis W pełnych niespodzianek opowiadaniach Lucii Berlin naprawdę się dzieje. Nauczycielka w znoszonym swetrze zostaje zwolniona za t...

Wieczór w raju
Wieczór w raju
Lucia Berlin
7.3/10

Lucia Berlin to artystka o talencie równie niezwykłym, co jej życiorys. Trzykrotna rozwódka, matka czterech synów, których wychowywała samotnie. Przez większość życia zmagała się z alkoholizmem, który...

Mistrzowie opowieści. Święta, święta...
Mistrzowie opowieści. Święta, święta...
Lucia Berlin, Truman Capote, praca zbiorowa
7/10

Święta to czas, kiedy dobre rzeczy zdarzają się częściej. Ludzie stają się życzliwsi, a świat trwa w oczekiwaniu na przemianę. Czy i tym razem zdarzy się świąteczny cud? Zbiór opowieści z najróżn...

Witaj w domu
Witaj w domu
Lucia Berlin
8/10
Seria: Poza serią

Nieustannie szukała domu – Alaska, Idaho, Kentucky, Nowy Jork, Nowy Meksyk. Niepewność i zmiany nadawały rytm jej życiu. Jednak pośród zamieszania zawsze znajdowała czas, żeby obserwować i nasłuchiwa...

Mistrzowie opowieści. O kobiecie
Mistrzowie opowieści. O kobiecie
Clarice Lispector, Xi Xi, Chimamanda Ngozi Adichie, Marguerite Yourcenar ...

W zbiorze Mistrzowie opowieści. O kobiecie znalazły się opowiadania 22 mistrzyń i 3 mistrzów opowieści, pochodzących z 21 krajów, piszących na przestrzeni dwóch stuleci w kilkunastu różnych językach...

Cytaty

Kiedy podróżujesz, cofasz się o krok od fragmentarycznej, niedoskonałej linearności własnego czasu. Tak jak przy czytaniu powieści – wydarzenia i ludzie stają się alegoryczni i wieczni. Chłopiec siedzący na murku w Meksyku gwiżdże. Tess opiera głowę o obok krowy. Będą to robić zawsze, a słońce będzie wpadało do morza.
Przy posiłku i później, przy kawie i winie, mężczyźni rozmawiali o poezji, jazzie, sztuce. Kobiety sprzątały ze stołu, myły naczynia, kładły dzieci spać i słuchały mężów.
Drobiazgi. Któregoś zimowego poranka poszłam do nich pożyczyć kawę i ona naprawdę prasowała jego bokserki – miały być ciepłe, kiedy Rex wyjdzie spod prysznica.
Nie potrafiłaby połączyć uczucia ze słowem.

Komentarze

© 2007 - 2024 nakanapie.pl