Stanisław Zbigniew Kowalik

Stanisław Zbigniew Kowalik

Autor, 75 lat 4 czytelników
Obserwuj
8 /10
5 ocen z 1 książki,
przez 5 kanapowiczów
Urodzony w 1947 roku w Polsce
Prof. dr hab. Stanisław Zbigniew Kowalik – polski psycholog i socjolog, profesor nauk humanistycznych, specjalizuje się w psychologii rehabilitacji i psychologii społecznej, nauczyciel akademicki AWF w Poznaniu oraz SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego. Prorektor poznańskiego AWF-u ds. nauki.

Na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu ukończył psychologię (1971) i socjologię (1973). Na Wydziale Nauk Społecznych UAM obronił doktorat (1976) i otrzymał habilitację (1988) z psychologii. W ramach tego wydziału był wieloletnim kierownikiem Zakładu Psychologii Społecznej w Instytucie Psychologii. Tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych został mu nadany w 1996 roku. Poza UAM był wykładowcą wielu innych uczelni, w tym m.in. Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy (Akademii Bydgoskiej).

Od 1996 pracował jako profesor i kierownik w Katedrze Kultury Fizycznej Osób Niepełnosprawnych na Wydziale Wychowania Fizycznego, Sportu i Rehabilitacji poznańskiego AWF-u, a następnie na tych samych stanowiskach w Katedrze Adaptowanej Aktywności Fizycznej tej uczelni.

Jest członkiem Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej oraz Komitetu Psychologii PAN. Ponadto jest członkiem szeregu komitetów redakcyjnych czasopism naukowych („Czasopismo Psychologiczne”, „Przegląd Psychologiczny”, „Polskie Forum Psychologiczne”, „Postępy Rehabilitacji”, „Aquilla Sociale”, „Physical Movement”).


Książki (4)

Sortowanie:
Autorytety w życiu społecznym
Autorytety w życiu społecznym
AUTORYTETY W ŻYCIU SPOŁECZNYM W tyglu paradoksów autorytetu (przechadzki filozoficzne w poszukiwaniu dyskursu) Lech Witkowski Autorytet metafizyki Zachodu Grzegorz A. Dominiak Czy potrzebujemy auto...
Psychologia rehabilitacji
Psychologia rehabilitacji
Stanisław Zbigniew Kowalik
Seria: Psychologia wobec współczesności
Niniejszy podręcznik jest pierwszym, tak obszernym i dogłębnym polskim dziełem w tej dziedzinie. Autor przedstawia problem niepełnosprawności i rehabilitacji w powiązaniu z różnymi dziedzinami psychol...
Uśpione społeczeństwo
Uśpione społeczeństwo
Stanisław Zbigniew Kowalik
Książka prof. Stanisława Kowalika jest popularnonaukowym esejem na temat globalizacyjnego ładu społecznego, osiągnięć i sukcesów modernizacji a jednocześnie krytyką nieludzkich aspektów neoliberalnego...
Siedem wykładów z psychologii sztuki
Siedem wykładów z psychologii sztuki
Stanisław Zbigniew Kowalik
8/10
Autor Siedmiu wykładów z psychologii sztuki nawiązuje do nurtu rzadkich prac dociekających istoty interakcji między twórcą a odbiorcą dzieła sztuki. W swojej pracy traktuje sztukę jako rezultat poz...

Komentarze

Serie i Cykle

Cytaty Stanisław Zbigniew Kowalik

Ludzie różnią się między sobą zdolnością wydobywania piękna z tak bogatej rzeczywistości. W największym stopniu są w nią wyposażenia artyści, którzy poznają rzeczywistość sensualnie z większym wyczuciem i wrażliwością. Dzięki temu mogą później poprzez swoje dzieła ułatwiać innym ludziom kontakt z pięknem (udostępniać je innym).
Konfrontacja starych dzieł artystycznych z nowymi nie polega na odrzuceniu tych pierwszych, lecz na dodawaniu do nich ciągle dzieł nowych. W ten sposób obrazy Leonarda da Vinci nie są zapomniane i zastępowane przez późniejsze dzieła Pabla Picassa. Sztuka jest w przeciwieństwie do nauki niezastępowalna.
Ogólnie można powiedzieć, że poznanie naukowe polega na ciągłym upraszczaniu złożoności świata, a poznanie artystyczne przyczynia się do jego wzbogacenia - nawet można byłoby powiedzieć: komplikowania.
Jeśli wytwór artystyczny nie jest w stanie poszerzyć (ewentualnie zmienić) pola samoświadomości przynajmniej u jednego widza albo słuchacza, to z punktu widzenia psychologii nie ma powodów, aby nazywać go dziełem sztuki.
(...) muzyka hip-hopowa wypiera muzykę poważną, komiksy wzbudzają większe zainteresowanie odbiorców niż wielkie dzieła mistrzów renesansu albo impresjonizmu, tzw. harlekiny cieszą się znacznie większym wzięciem niż książki uzyskujące nagrody literackie. Ogólnie można powiedzieć, że w sztuce dochodzi do dziwnego rozminięcia: bardziej lubimy to, czego nie cenimy.
Od naukowców wymaga się zachowania zimnej krwi w czasie prowadzonych badań. Zaangażowanie emocjonalne w proces poznania rzeczywistości traktuje się często jako objaw niekompetencji naukowej.
Poznanie za pomocą sztuki wymaga posłużenia się przede wszystkim emocjami.
O nas Kontakt Pomoc
Polityka prywatności Regulamin
© 2023 nakanapie.pl