Tomek Tryzna

ur. się w 1948 pod Sowią Górą w Ostroszowicach, później zamieszkał w Świdnicy. Rozpoczyna szkolną Odyseję – zwiedza kilka edukacyjnych wysp i wyrzuca licealny beret. Wada wzroku chroni go od służby wojskowej i studiów. Zamiast karabinu, uzbrojony w cyklopią kamerę, zaczyna opowiadać historie. W 1972 zatrzymuje się na dwa lata w Społecznym Ośrodku Kultury Filmowej w Opolu. Pokłosiem etatu są peerelowskie reklamówki dla fabryk. Pisze własne scenariusze: “Dziewczyna na moście”, “Złodziej”, “Panny”, “Sześć milionów sekund”, “Chłopiec”, “Murmurando”, “Książę”, “Leluje”, “Sadzawka Syloe”, “Świadek znikąd”, “ Ajlawju Szwarceneger”, “Opowieść Harleya”, “Książę Ciemności”, “Haddsa”. Reżyseruje na podstawie - własnych scenariuszy: “Trrr - nakręcane obrazki”, “Kaskaderskie opowieści”, “Czy można się przysiąść” [ze Stanisławem Tymem w roli głównej]. Mnoży fabuły, nazywając się współczesnym bajarzem. Ścieżki Odyseusza wzbogaca tropami Szeherezady i Sindbada Żeglarza. Pisze powieści: “Czas pośpiesznej apoteozy”, “Rybę latającą”. Z literackiej nicości wydobywa się “Panną Nikt” [sfilmowaną przez Andrzeja Wajdę]. Krytyka, usiłując klasyfikować, nakłada nań kostium postmodernizmu, baśni, prozy inicjacyjnej, Dostojewskiego, Flauberta. Okazuje się, iż Pannie Nikt nawet w sukience Emmy Bovary jest ładnie. Tryzna kilka lat milczy, by nagle o świcie roku 2003 pojawić się z kolejną ważną książką “Idź, kochaj”.