/523f18d2d4cff6bd4d7cd1ecebd91022/n/wlodzimierz-bartoszewicz)
Polski malarz, grafik i ilustrator.
Urodził się we Lwowie i był synem Joachima oraz Marii Magdaleny z Jełowickich. W gimnazjum w Kijowie zdał maturę w 1917. Następnie studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1923 uzyskał stopień magistra ekonomii. W tym samym roku wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Janusza Kotarbińskiego, Władysława Skoczylasa, Wojciecha Jastrzębowskiego, Edmunda Bartłomiejczyka i Tadeusza Pruszkowskiego.
Od 1929 prezes grupy malarskiej „Szkoła warszawska” oraz stowarzyszenia „Ars christiana”. W 1930 ukończył studia i brał udział w pierwszej wystawie „Szkoły warszawskiej”. W Genewie w 1931 był jednym z organizatorów, kierownikiem artystycznym wystawy grup „Bractwa św. Łukasza” i „Szkoły warszawskiej”. Wystawiał od tego czasu prace zarówno w kraju jak i za granicą (Bukareszt, Berlin, Londyn, Nowy Jork, Chicago). W 1936 w Warszawie w „Zachęcie” i w Brukseli w „Palais des Beaux Arts” odbyły się wystawy indywidualne jego prac.
Urodził się we Lwowie i był synem Joachima oraz Marii Magdaleny z Jełowickich. W gimnazjum w Kijowie zdał maturę w 1917. Następnie studiował prawo na Uniwersytecie Poznańskim, a w 1923 uzyskał stopień magistra ekonomii. W tym samym roku wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie studiował pod kierunkiem prof. Janusza Kotarbińskiego, Władysława Skoczylasa, Wojciecha Jastrzębowskiego, Edmunda Bartłomiejczyka i Tadeusza Pruszkowskiego.
Od 1929 prezes grupy malarskiej „Szkoła warszawska” oraz stowarzyszenia „Ars christiana”. W 1930 ukończył studia i brał udział w pierwszej wystawie „Szkoły warszawskiej”. W Genewie w 1931 był jednym z organizatorów, kierownikiem artystycznym wystawy grup „Bractwa św. Łukasza” i „Szkoły warszawskiej”. Wystawiał od tego czasu prace zarówno w kraju jak i za granicą (Bukareszt, Berlin, Londyn, Nowy Jork, Chicago). W 1936 w Warszawie w „Zachęcie” i w Brukseli w „Palais des Beaux Arts” odbyły się wystawy indywidualne jego prac.
Okres okupacji i początkowy okres po wyzwoleniu spędził w Kielcach, gdzie w Urzędzie Wojewódzkim był kierownikiem Wydziału Kultury i Sztuki. Przeniósł się w 1948 do Poznania, gdzie poświęcił się pracy artystycznej[1]. Uprawiał rysunek. Tworzył karykatury, ale także portrety. W twórczości jego pojawia się również tematyka religijna i historyczna, tworzył pejzaże i martwą naturę. W jego przedwojennych karykaturach obecne są też silne wątki antysemickie. Niektóre z takich rysunków pokazano na przełomie 2013 i 2014 w Żydowskim Instytucie Historycznym w Warszawie.
Organizował plenery w Kazimierzu Dolnym: opisał je w Budzie na Powiślu.
Od 1935 był żonaty z Marią Magdaleną Dunin–Borkowską. Był synem Joachima Bartoszewicza, jednego z liderów obozu narodowego. Postać swojego ojca, losy swoje i swojej rodziny na tle "sprawy polskiej" opisał w swoich wspomnieniach („Mój ojciec i jego czasy. Wspomnienia z lat 1867–1920”). Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
/0981ffdf3212dcd3d2d911365abf760a/n/robin-hood-marianna-zona-robin-hooda)
/c3c4048928e21fb86567dd718f7a5855/n/szarusia)
/2a2093074d73b771d4dee6fea7a9f31b/n/buda-na-powislu)
/516c34c1dcc80592a521bb41638c7705/n/pan-filip-z-konopi)
/e8fa6aa1ae1b61a74eaf733df45df181/n/woz-wagantow)
/088ee9838cced153e44355fd77e83c1c/n/zwiazek-sprawiedliwych-trylogia)
