/4fcf03484a72054de33a67de02ac180a/n/zofia-lorentz)
Polska powieściopisarka, autorka utworów prozatorskich i teatralnych dla dzieci i młodzieży. Córka Aleksandra i Heleny z Boernerów (siostry Ignacego Boernera). Siostra znanego pedagoga i historyka Zygmunta Lorentza.
Wczesne dzieciństwo spędziła w Supraślu w majątku administrowanym przez jej ojca.
Naukę szkolną rozpoczęła w Zgierzu, ukończyła Gimnazjum im. Mickiewicza w Łodzi, uczęszczała także do Średniej Szkoły Muzycznej im. Henryka Melcera w Łodzi.
Debiutowała w roku 1934 na łamach „Naokoło świata” opowiadaniem „Sześciornica”.
Przed wojną publikowała reportaże o tematyce społecznej m.in. w „Robotniku i „Kurierze Porannym”.
Po wojnie w latach 1947–1949 publikuje w tygodniku dla dzieci i młodzieży „Przyjaciel” (wychodzącym wówczas w Łodzi), oraz w tygodniku „Odgłosy”.
Jej liczne słuchowiska, reportaże i opowiadania emitowane były w Radiu Łódzkim.
W latach 1919–1939 pracowała kolejno w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi jako sekretarka pierwszego wojewody łódzkiego Antoniego Kamieńskiego, w Kuratorium w Krakowie, po przeniesieniu się do Warszawy w 1923 w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i od 1926 do 1939 w dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, gdzie zajmowała się organizacją a następnie nadzorem bibliotek przy zakładach wytwórczych w 10-ciu miastach Polski.
W czasie obrony Warszawy w 1939 r. pracowała jako pielęgniarka w szpitalu polowym nr. 4, za co została odznaczona przez Dowództwo Obrony Warszawy Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Następnie w Związku Walki Zbrojnej była członkiem redakcji „Komunikatu Informacyjnego” wydawanego przez grupę płk. Alojzego Horaka, działała w Armii Krajowej za co odznaczona została m.in. Krzyżem Armii Krajowej.
Po powstaniu wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Po wojnie zamieszkała w Zgierzu, a od 1949 r. w Łodzi. Pracowała tamże w Izbie Przemysłowej jako bibliotekarka, a od 1950 r. w Wydziale Kultury Prezydium Rady Narodowej na stanowisku kierownika Referatu Szkół Muzycznych, następnie p.o. kierownika Oddziału Szkolnictwa Artystycznego oraz jako inspektor w dyrekcji Państwowych Teatrów Lalek. Od 1949 członek Związku Literatów Polskich.
Zmarła w Warszawie 16 kwietnia 1980 r. osierocając przybranego w czasie okupacji syna Wiesława.
Wczesne dzieciństwo spędziła w Supraślu w majątku administrowanym przez jej ojca.
Naukę szkolną rozpoczęła w Zgierzu, ukończyła Gimnazjum im. Mickiewicza w Łodzi, uczęszczała także do Średniej Szkoły Muzycznej im. Henryka Melcera w Łodzi.
Debiutowała w roku 1934 na łamach „Naokoło świata” opowiadaniem „Sześciornica”.
Przed wojną publikowała reportaże o tematyce społecznej m.in. w „Robotniku i „Kurierze Porannym”.
Po wojnie w latach 1947–1949 publikuje w tygodniku dla dzieci i młodzieży „Przyjaciel” (wychodzącym wówczas w Łodzi), oraz w tygodniku „Odgłosy”.
Jej liczne słuchowiska, reportaże i opowiadania emitowane były w Radiu Łódzkim.
W latach 1919–1939 pracowała kolejno w Urzędzie Wojewódzkim w Łodzi jako sekretarka pierwszego wojewody łódzkiego Antoniego Kamieńskiego, w Kuratorium w Krakowie, po przeniesieniu się do Warszawy w 1923 w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i od 1926 do 1939 w dyrekcji Państwowego Monopolu Spirytusowego, gdzie zajmowała się organizacją a następnie nadzorem bibliotek przy zakładach wytwórczych w 10-ciu miastach Polski.
W czasie obrony Warszawy w 1939 r. pracowała jako pielęgniarka w szpitalu polowym nr. 4, za co została odznaczona przez Dowództwo Obrony Warszawy Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Następnie w Związku Walki Zbrojnej była członkiem redakcji „Komunikatu Informacyjnego” wydawanego przez grupę płk. Alojzego Horaka, działała w Armii Krajowej za co odznaczona została m.in. Krzyżem Armii Krajowej.
Po powstaniu wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Po wojnie zamieszkała w Zgierzu, a od 1949 r. w Łodzi. Pracowała tamże w Izbie Przemysłowej jako bibliotekarka, a od 1950 r. w Wydziale Kultury Prezydium Rady Narodowej na stanowisku kierownika Referatu Szkół Muzycznych, następnie p.o. kierownika Oddziału Szkolnictwa Artystycznego oraz jako inspektor w dyrekcji Państwowych Teatrów Lalek. Od 1949 członek Związku Literatów Polskich.
Zmarła w Warszawie 16 kwietnia 1980 r. osierocając przybranego w czasie okupacji syna Wiesława.
/e503e990f5720c25dac194bfe0ae8a39/n/daleko-od-jabloni)
/e68a16d498615a5f939ee3f0defe615c/n/konce-w-wode)
/9f308cae341ec8641ae457c718c81e5b/n/mali-bohaterowie)
/8059fb66c3014645bd07852a77fc44b8/n/na-niby-i-naprawde)
/97795f7c8168a621b15eb7c9d65eed3c/n/niebezpieczna-tajemnica)
/4d87878a7e6c12be69f5302715766dd4/n/pierwsza-runda)
/864c0d2a8283fc9ea593c85b4b2e3503/n/przed-i-po)
/7dede6a9de56633ce66f69847d5bd59a/n/punkt-na-ulicy-rozanej)
/cfdeded41650b61acd37662ed0cd8e20/n/szpital-polowy-nr-4)
/b7375f4b46bcef050e7892c53b940345/n/transport-77)
/5fe1023af953b83ce8224dabcbb1b323/n/wakacje-pod-blaszanym-czlowieczkiem)
/c6eb33cba05ea0125d0c7cbcafb08094/n/wrzesniowa-ballada)
