Człowiek pojedynczy zdoła się oprzeć i zachować swoje człowieczeństwo tylko wtedy, gdy dotrze do najgłębszego swojego „ja” i na nim się oprze. To znaczy, muszę być człowiekiem swobodnym duchowo i wiernym sobie, swojej naturze.
Został dodany przez: @jatymyoni@jatymyoni
Pochodzi z książki:
Wspomnienia polskie. Wędrówki po Argentynie
3 wydania
Wspomnienia polskie. Wędrówki po Argentynie
Witold Gombrowicz
7.5/10

Wspomnienia polskie należą do mniej znanych utworów Witolda Gombrowicza. Ogłoszone zostały dopiero po śmierci pisarza, utrzymane są w formie swobodnej, pełnej anegdot i dygresji gawędy o czasach pr...

Komentarze