“Tęskni za szarością, której ślady potrafi odnaleźć już tylko w ciężkiej pracy. Pojawia się dopiero po wielu godzinach w polu, dopiero kiedy jest głodny, spocony i tak zmęczony, że ledwie może stać. Pracuje więc całymi dniami, czekając tych chwil i rozczarowując się nimi, kiedy szybko znikają. ”
Jestem błyszczącym, jasnym wężem i sunę przez poszycie. Głęboko we mnie tkwi gorące miejsce, które pulsuje w rytm lasu. Kiedyś miałem twarz i imię. Przez błąd na bilecie kilkuletnie Satek wierzy...