W 2012 roku napisałam jedenaście rymowanych bajek "do szuflady" i przypomniałam sobie o nich po tylu latach. Będę dodawać jedną bajkę dziennie, aż do wyczerpania limitu. Zdjęcie utworzyłam przy pomocy Bing Image Creator DALL•E 3.

Morze Karaibskie od zawsze było wielką tajemnicą,

Lecz nie dla Tyto, będącej małą ośmiornicą,

Która lubiła uderzać mackami w podwodne skały,

Wygrywając rytm donośny i wspaniały.

Pomyślała, że mogłaby grać dla innych, bo muzyka rozwesela,

A Tyto czuła się samotna, więc chciała znaleźć przyjaciela.

Wyruszyła przed siebie i spotkała dwie ośmiornice – były to bliźniaki,

Jednak nie chciały słuchać muzyki, wolały polować na skorupiaki.

Tyto po dnie morskim lękliwie za nimi kroczyła,

Jednego kraba złapała, a dziewięć przeoczyła.

Bliźniaki powiedziały, że powinna już iść,

Dodając złośliwie, że nie potrafi zupełnie nic.

Zasmucona Tyto, oddaliła się ze łzami,

Gdy nagle usłyszała rozmowę pomiędzy czterema żółwiami.

Chciały grać w koszykówkę, ale brakowało im piątego zawodnika,

Więc to była okazja do znajomości znakomita.

Żółwie splątały morskie trawy,

W sposób niezwykle ciekawy.

Za piłkę perła małży posłużyła,

Więc Tyto w gotowości swe macki rozłożyła.

Żółwie bez problemu do kosza trafiały,

Lecz ośmiornicy macki się plątały.

Gady były oburzone wielce

I zabroniły Tyto grać w następnej kolejce.

Biedaczka znów gorzko zapłakała,

Odpłynęła i smutną melodię na skałach wygrywała.

Wtem zza skał wyłonił się wielki rekin, cały rozpromieniony,

Pytał, kto tak pięknie gra, bo był muzyką zachwycony.

Tyto odrzekła, że niczego dobrze zrobić nie umie,

Do kosza nie trafia, a podczas polowania zbyt wolno mackami sunie.

Rekin odparł, że nikt nie powinien być dla niej tak niemiły,

Bo właśnie przez to straciła wiarę we własne siły.

On też nie polował i nie grywał w kosza, bo ruchy miał bardzo powolne,

Wolał pomagać małym rekinom odrabiać zadania szkolne.

Powiedział, że martwić się w tym przypadku nie wypada,

Bo każdy inny talent posiada.

Dodał, że ma przyjaciół ­– wytwornych słuchaczy,

Którzy tylko czekają, aż ktoś ich dźwiękiem uraczy.

Sprowadził swych kompanów, a Tyto dla nich grała,

Zaprzyjaźniła się z nimi i nigdy już nie płakała.