Opinia na temat książki 1945. wojna i pokój

Wojna, wojna i po wojnie. Rok 1945, nastał pokój, będzie lepiej. Jeszcze długo nie było.
Literatury wojennej naczytałam się niemało, ekspertem nie jestem, ale nie uważam siebie w tym temacie za ignoranta. O czasach zaraz po wyzwoleniu coś tam wiedziałam, jakieś szczątkowe informacje kołatały mi się po głowie, ale nie zdawałam sobie sprawy z ogromu cierpień i problemów, z którymi musieli się zmierzyć mieszkańcy wsi, zburzonych i odbudowywanych miast, zwykli ludzie, przesiedleńcy, włodarze, sieroty, żydowskie sieroty, czy dzieci, które rodzice oddawali z biedy. Mój Boże, to też były niewiarygodnie ciężkie i smutne czasy. Nie tylko dla Polaków. Czemu nie mówi się o tym w szkołach? A może to tylko w moich czasach nie uczono o okresie po wyzwoleniu?
Cykl reportaży Marty Grzebałkowskiej otworzył mi oczy i spowodował, że już rozglądam się za inną literaturą na ten temat. Wcześniej przeczytam tę książkę po raz drugi, tym razem w wersji papierowej, bo wysłuchałam audiobooka. Pozostał mi w duszy szok, a głowie ogólne wrażenie, zaś mało konkretów.